n per la
sciigo, ke lia nazosto estas rompita?

La takso pri la akcidento estis timiga. Sen pli gravaj vundoj restis
nur kvar personoj: S-ino Gibson, la stevardino, la radiotelegrafisto
kaj Marcel Payen. Tiu lasta ja kushis senkonscia duonhoron, char li
pushegis per la frunto kontrau metalan apogilon, sed alie li ne
estis vundita. Chiuj ceteraj estis vunditaj. Kelkaj shirvundoj sur la
vizaghoj kaj sur la kapoj, tri rompitaj au manoj au piedoj. Unu
vojaghanto plendis pri doloro en la shultra osto. Plejmulte suferis
sendube la piloto. Liaj premitaj lipoj ne ellasis ech la plej etan
ghemon, sed oni bone konstatis, kiom li suferas. Li vershajne havis
gravan internan vundon, char che la pushego li estis jhetita sur la
gvidilon de la aeroplano.

Sinjorino Gibson kaj la stevardino kaj la du sanaj viroj havis multe
da laboro ghis kiam ili prizorgis chiujn vunditojn.

Nur poste ili komencis interesighi pri la chirkauajho. Marcel Payen
malfermis la pordeton de la kajuto. Denove penetris internen frostiga
ventblovo.

"Malvarmege!" kunfrapis la dentojn la vojaghanto kun la rompita
piedo. Payen rapide fermis. La virinoj kovris la vunditon per du
kovriloj.

"Chu vi vidis ion?" demandis la generalo al Payen.

"Nur neghon kaj nebulon."

"Jen bela situacio. Ni estas kiel pereintoj che la norda poluso."

Eble ankorau pli malbone, pensis Payen.

"Sed kio okazis al S-ro Bakker?" rimarkigis la stevardino. "Pli estis
konvinkita, ke pri tiuj pordo kaj parashuto li nur fanfaronis, sed
jen...."

"Ni esperu, ke li savis sin," diris konsole S-ino Gibson. La ceteraj
silentis. Chiu havis proprajn dolorojn, ili estis dankaj al la
oferema virino pro tio, ke shi klopodis konsoli ilin. Sed ili kredis,
ke la nederlanda komercisto pereis en la ventego.

"Kaj nun," diris post kelkaj momentoj la radiotelegrafisto, "ni
provu, kion ni povos fari. Mi trarigardu la chirkauajhon de la
aeroplano por konstati, chu ni povos orienti nin. Poste mi esploros
la elsendaparaton. Se ghi estos en ordo mi komunikos, kio okazis. Chu
vi bonvolos akompani min, S-ro Payen?"

"Kompreneble!"

"Ankau mi iros," proponis sin la stevardino.

"Vi devas resti kun la vunditoj, fraulino," diris Payen. "Oni bezonos
vin chi tie senchese."

La du viroj bone vestis sin kaj eliris en la furiozantan ventegon.
Ekstere ili falis en la neghon ghis la zono. Ili shancelighis kiam la
vento blovegis kontrau ilin. Akraj negheroj pikis ilian vizaghon kaj
blindigis ilin.

"Chu v