r mallauta vocho:

"Chu vi deziras ion?"

"Ne, mi dankas, S-ino Gibson. Mi fartas bone."

Poste tio estis ia sava ekspedicio. Ghi alveturegas sur skioj kiel
aro de fantomoj. Ghi kunportas nutrajhojn, varman lakton, varmegan
teon, dikajn lanajn kovrilojn, komfortajn portilojn. Ili veturas de
sur la glaciroko, returnas sin por lastan fojon vidi la lokon, kiu
facile povus farighi tombo, kaj oni jam rapidegas malsupren en la
valon, renkonten al la homoj, renkonten al nova vivo.... Subite la
glaciroko malmilde klinighas, la portilo sur la skioj ekveturas, la
savantoj vane klopodas reteni ghin.... oni falegas chiam pli rapide
pli plenforte, pli sovaghe .... antaue trovighas terura abismo kun
nevidebla fundo ... angorplena krio.... mortiga falo....

Mallumo kaj S-ino Gibson.

"Chu al vi doloras?"

"Nenio, S-ino Gibson...."

Kaj poste la situacio estas alia. Bakker sidas en la rondo de sia
familio. Vespermangho estas finita. En la forno agrable krakas la
brulligno. Ekstere fajfas la ventego kaj li rakontas. La familio estas
kvazau en ekstazo. Ankau la konatoj venis por rigardi lin. Ili premas
lian manon kaj ne povas kredi, ke li vere revenis. Scivolaj demandoj.
Kiam tio okazis? Kiom da personoj flugis? Kiu trovis vin? Kiel vi
malsupreniris? Kio okazis al la ceteraj? Bakker ridetas; li havas
ghojon pro tiu intereso kaj nur nun li konstatas, ke li travivis ion
eksterordinaran. Li faras gravan mienon kaj rakontas per sia kutima
humoro, gaje kaj simple, chion kiel heroo en kortusha tragedio. Li
finas. Familianoj kaj amikoj chirkaubrakas lin. Ili jhetas lin alten
pro la ghojo, ke li estas savita, poste ili balancigas lin iom pli,
Bakker flugas alten, pushego kontrau la plafonon--au!--

"Chu vi batis vin?" karesas lin la silka vocho de sinjorino Gibson.
"Momenton, mi ordigos al vi la kusenon."--

Payen alterighas en Parizo.

Che la elirejo el la flugejo staras policisto. Li observas
la vojaghantojn kaj kashe komparas ilin kun la fotografajho,
kiun li havas en la maldekstra manplato. "Chu sinjoro Payen?"
li demandas.--"Jes."--"Mi arestas vin en la nomo de la
legho."--"Pardonu....tio estas miskompreno."--"La miskompreno
ne estas ebla."--"Sed--kial?"--"Tion vi ekscios che la jughistaro.
Cetere, tion ja scias la tuta Francujo....kial mi ne diru tion al
vi? Daumal estis kondamnita al la morto. Li estis ekzekutita hierau.
Antau sia morto li konfesis chion: li vendis siajn planojn al la
Germanoj kaj vi helpis lin."--"Permesu..