Anonco pri edzighfesto, naskigho de filo, morto de
iu maljuna sinjoro, avanco, gratulo al ora edzighfesto.... Nur kelkaj
mallongaj jaroj, kaj kiom da penetraj shanghoj!

Kaj chi tie "Jugha halo". Tio estas certe denove tiuj chiutagaj
okazintajhoj de etaj homoj: shtelita kokino, elrabita loghejo
vagabondeco, almozpetado, sed ne, chi tie estas io alia, io pli
grava. Jam tiu surskribo!

La viro chesis rideti. Ghis tiu chi momento li pli multe ghurigardis
la francan tekston ol perceptis ghian enhavon. Sed li jam
koncentrighis kaj legis:

"Patrujo bilancas!

En la proceso kontrau tiuj, kiuj kondukis Francujon en la jaro 1940
al la rando de la pereo, eksidis hodiau sur la benko de la akuzatoj
mehhanikisto Jean Daumal. Forta viro en la agho de kvindek jaroj kun
klaraj okuloj kaj grizighantaj haroj li kondutas entute nature kaj
trankvile. Iam kondutas tiamaniere homoj senkulpaj. Sed pli ofte
ruzegaj friponoj, kiuj volas per sia trankvilo konfuzi la
jughistaron.

Jean Daumal estis antau la milito gvidanto de la laborejo en iu
armila fabrikejo proksime de Parizo. Li estis sperta fakano se ni
povas jughi el liaj kelkaj patentoj por perfektigo kaj plirapidigo de
fabrikado de pafiloj.

Antau la eksplodo de la milito Jean Daumal sendis al la
aviadministerio sian novan proponon por fabriki specialajn
automat-pafilojn por aeroplanoj. Lia propono estis trastudita,
rifuzita kaj resendita. Per tio la tuta afero shajne estis finita.

Kiam oni komencis je la dua fronto, anglo-amerikanaj armeoj kaptis en
Normandujo nedifektitajn germanajn aeroplanojn. Militaferaj fakanoj
trastudis ilin kaj chiuj estis mirigitaj de la unika konstruo de la
ferdekaj automatpafiloj. Post fino de la milito estis trovitaj en
unu aviadil-fabrikejo en Germanujo planoj por fabrikado de tiuj chi
efikaj armiloj. La planoj estis fotografe multkopiitaj. Subskribo de
la eltrovinto estis tute legebla--Jean Daumal.

La akuzo kulpigas Jean Daumal pri perfido de la patrujo. La afero
estas tute klara: ofendita eltrovinto serchis novajn vojojn. Kaj li
trovis la plej malbonan.

Estas memkompreneble, ke Jean Daumal defendas sin. Tion ja faras
chiuj kunlaborintoj kaj perfiduloj. Je la demando, kion li povos diri
pri sia eltrovajho, li respondis:

"La planojn mi forbruligis."

"Kiam?"

"La tagon antau la alveno de la Germanoj."

"Kial vi ilin forbruligis?"

"Por ke ili ne falu en la manojn de la Germanoj."

"Kaj kial vi tion faris tiom malfrue?"

"Neniu povi