n ego: proe:re:mai pragmateian; has de Chrusippos
kataleloipe suntaxeis dittas epigraphe:n echousas 'peri te:s suntaxeo:s
to:n tou logou mero:n' ou rhe:torike:n theo:rian echousas, alla
dialektike:n, ho:s isasin hoi tas biblous anegno:kotes, huper
axio:mato:n suntaxeo:s ale:tho:n te kai pseudo:n, kai dunato:n kai
adunato:n, endechomeno:n te kai metapiptonto:n kai amphibolo:n kai
allo:n tino:n toioutotropo:n, oudemian oute chreian out' o:pheleian
tois politikois logois sumballomenas, eis goun he:done:n kai kallos
herme:neias, ho:n dei stochazesthai te:n sunthesin; taute:s men te:s
pragmateias apeste:n ktl." quibus uerbis cum dialecticam stoicae
syntaxeos rationem{6} cognoscimus, tum illo tempore unicuique qui de
uerborum constructione siue rhetor siue grammaticus scribere uellet,
primum doctrinam stoicorum in mentem uenire, illorum praecepta
circumspici, ab illorum studiis omnes huiusmodi quaestiones proficisci.

Footnote 5: In his secutus sum Porphyrium ap. Amm. in Arist.
"p. herm." p. 104b Br. et Apoll. d. synt. I 8 p. 31 B. III 32
p. 299. de pronom. p. 146. cf. Lucian. uit. auct. 21. R. Schmidt
l.l. p. 64. Prantl l.l. p. 439 sq. Steinthal l.l. p. 298. Suidas
u. "sumbama" nescio quem exscripsit non accuratius quam u.
"kate:gore:ma" Laertium Diog. VII, 63 sq., in quo ipso lacunam
esse diu intellectum est. Priscianus uero XVIII 4. II p. 211 H.,
qui quidem locus tam turbatus est, ut neque a librariis ita
corruptum neque a scriptore rem tam male perspectam esse, sed
lectorem eumque non optime doctum haec adiecisse crediderim, ita
scribit: et sciendum quod has quidem constructiones quae per
nominatiuum absoluuntur, stoici "axio:mata" uel "sumbamata", id
est dignitates uel congruitates, uocabant, ut ego Priscianus
scribo, Apollonius ambulat, Plato philosophatur, illas uero quibus
transitiones ab alia ad aliam fiunt personam, in quibus necesse
est cum nominatiuo etiam obliquum aliquem casum proferri,
"parasumbamata" dicebant, hoc est minus quam congruitates, ut
Cicero seruat patriam, quando uero ex duobus obliquis constructio
fit, "asumbama" id est incongruitatem dicebant ut placet mihi
uenire ad te, siue nominibus ipsis tamen seu uerbis hoc
exigentibus. uides hic non solum axiomata et "sumbamata" confundi,
uerum etiam transitiua uerba (de genere loquendi cf. XIII 23
p. 15 H.) cum nominatiuo et accusatiuo, quae axiomata sunt,
"parasumbamata" dici. praeterea tertiae construction