. 3
Ciceronem illius libro de philosophia (Augustin. l.l. XVIIII
1, 1) usum esse et academicorum sententias illius uerbis
introduxisse sibi persuasit. nam primum si res ita esset,
Cicero Acad. post. I 1, 3 dicere non potuit _quaero cur cum
multa scribis *genus hoc praetermittas*,_ de rebus
philosophicis loquens; deinde Varro apud Ciceronem I 2, 8
saturas laudationes antiquitatum prooemia perhibet, nihil de
philosophico quodam libro memorat; denique nonnisi ita fere
ut l.l. I 2, 4 sq. Varro exponit de philosophia et his rebus
latine scribendis re uera cogitauit, aptus erat cuius exemplo
Cicero ciues suos meliora edoceret. accedit, de quo optime
A.B. Krische ueb. Ciceros Acad. in Goetting. stud. 1845
p. 175 iudicauit, quod fragmentum ex illo Varronis libro ab
Augustino seruatum libro Tulliano de finibus quinto
respondet, post annum igitur 709 scriptum esse oportet (cf.
N. Madvig praef. Cic. de finib. p. LVIIII).

Footnote 8: Verba sic leguntur in codice Florentino quantum
sciamus _propter eorum qui *dicuntur* sunt declinati casus,
uti is qui de altero diceret, distinguere posset cum uocaret
cum daret cum accusaret, sic alia eiusmodi_ (Sp., _eiusdem_
F) _discrimina, quae nos et Graecos ad declinandum duxerunt.
sine controuersia sunt quinque._ legendum _propter eorum qui
*dicunt naturam*_ (DICVNTVR pro DIC=NATVR=.), cum haec
superioribus 14 p. 402 respondeant _in sua discrimina
declinantur (nomina) aut *propter ipsius rei naturam* de qua_
(_quo_ F) _dicitur, aut *propter illius, qui dicit.* propter
ipsius rei discrimina aut ab toto aut a parte_ e.q.s., quo
loco breuiter tractato ad alteram declinationum causam,
illius qui dicit naturam transit, aliter statuit G. Schoemann
l.s. p. 13 n. 2. secuntur haec _quis uocetur ut Hercules,
quemadmodum uocetur ut Hercule, quo uocetur ut ad Herculem,
a quo uocetur ut ab Hercule, cui uocetur ut Herculi, cuius
uocetur ut Herculis._ mirabere non quinque sed sex casus
proferri, quod eiectis uerbis _a quo uocetur ut ab
Hercule_ tollere uoluerunt, sed haec omnia expellenda sunt.
primum enim haec casuum explicatio nulla ratione cum altera
_cum nocaret, cum daret, cum accusaret_ coniuncta et a
Varrone aliena et per se absurda est, deinde hoc loco non de
eo qui _uocetur_ agi debuit, sed de eo qui _vocet_, propter
cuius naturam casus declinati sunt, denique duplex haec
casuum enumeratio ab hoc loco quo breuissi