genetiuo et DIS: hoc uas huius
uasis uel uadis. Cicero 'uultu tamquam uade'.

1 hoc uas huius uasis his uas huius uadis utrumque
_ci. Spengelius allg. schulz. 1832 p. 275_ hoc uas
huius uasis uel hoc uasum huius uasi utrumque _ci.
Keilius_ hoc uas huius uasis utrumque Varro ait de
lingua latina hic uas huius uadis _B_

_17_ Lucius et Aemilius et cetera nomina quae ante V habent
I duplici I genetiuo singulari finiri debent, ne necesse
sit aduersus obseruationem nominum nominatiuo minorem
fieri genetiuum. idque Varro tradens adicit uocatiuum
quoque singularem talium nominum per duplex I 5
scribi debere, sed propter differentiam casuum corrumpi.
Lucilius tamen et per unum I genetiuum scribi posse
existimat. ait enim 'seruandi Numeri, numerum ut seruemus
modumque'. numquam enim hoc intulisset, nisi et Numerium
per I huius Numeri faciendum crederet. denique 10
et in libro VIIII sic ait 'porro hoc, filius Luci, feceris I
solum ut Corneli Cornificique'. et paulo post 'pupilli pueri
Lucili, hoc unius fiet'.

_17._ Char. p. 78, 4: *Lucius et ... unius fiet.* et Plinius
quoque dubii sermonis VI (_cf. Schottmueller l.l. p. 42_)
adicit esse quidem rationem per duo I scribendi, sed multa
iam consuetudine superari. sane opinionem de uocatiuo casu
traditam infirmat, quod his pius in uocatiuo pii faciat, adeo
enim [non] semper uocatiuus casus eandem scripturam patitur
quam genetiuus. cf. Vel. Long. p. 2220 _ad fr. 44 exscr._
Beda p. 2373P. Scaur. de orthogr. p. 2257P.: per
detractionem hoc modo scribendi ratio corrupta est, quibusdam
uno I scribentibus genetiuum eorum nominum, quae IVS
nominatiuo singulari finiuntur, ut Antonius Antoni, Tremelius
Tremeli, exigente regula, ut in horum genetiuis I littera
geminetur, quoniam genetiuus =singularis non debeat minorem
numerum syllabarum habere, quam nominatiuus, quin imo
interdum etiam maior fit. propter quam causam ego etiam
uocatiuos horum per duo I, non ut consuetudo usurpauit, per
unum putem esse scribendum. quia non debeat aeque uocatiuus
minorem numerum syllabarum habere quam nominatiuus. ita
o Antonii, o Aemilii in singulari uocatiuo et dicendum et
scribendum esse contenderim. Prob. de ult. syll. p. 227, 22:
necessarium esse existimo rationem horum nominum et
declinationis exponere, quae genetiui singularis uel
nominatiui et uocatiui pluralium I litteram ultimam debea