En wat waren de emoties
van anderen toch aangenaam! veel aangenamer dan hunne gedachten, vond
Lord Henry. Je eigen ziel, en de passies van je vrienden--dat waren de
bekoringen van het leven. Hij stelde zich met een stil genot de
vervelende lunch voor, die hij was misgeloopen door zoo lang bij Basil
Hallward gebleven te zijn. Was hij naar zijne tante gegaan, hij zou
daar zeker Lord Goodbody hebben ontmoet, en het geheele gesprek zou
geloopen hebben over armen eten geven en over de noodzakelijkheid van
modelslaapplaatsen. Iedereen zou geredeneerd hebben over de
belangrijkheid van deugden, die in zijn leven niet waren. De rijke zou
uitgevaren over de spilzucht, de luiaard welbespraakt geworden zijn
over het goede van arbeidzaamheid. Het was zalig dat alles misgeloopen
te hebben. Terwijl hij aan zijne tante dacht, schemerde iets door hem
heen. Hij wendde zich tot Hallward en zei:

--Mijn beste kerel, ik herinner me daar juist iets.

--Wat dan, Harry?

--Waar ik den naam van Dorian Gray hoorde.

--Waar was dat? vroeg Hallward met een lichten frons.

--Kijk toch zoo boos niet, Basil. Het was bij mijn tante Lady Agatha.
Ze zei me, dat ze een voorbeeldig jongmensch gevonden had, die haar in
East End zou helpen, en dat hij Dorian Gray heette. Ik moet bekennen,
dat ze me nooit gezegd heeft hoe hij er uitzag. Vrouwen kunnen daar
trouwens niet over oordeelen, tenminste, brave vrouwen niet. Ze zei,
dat hij zeer ernstig was, en een prachtig karakter had. Ik stelde me
dadelijk voor; een wezen met een bril op, sluik haar, veel sproeten en
ontzettend groote voeten. Ik wou, dat ik geweten had, dat hij een
vriend van jou was.

--Ik ben heel blij, dat je dat niet wist, Harry.

--Waarom?

--Ik wil niet, dat je hem ontmoet.

--Wil je niet, dat ik hem ontmoet?

--Neen.

--Mr. Dorian Gray is in het atelier, meneer! zei de knecht, die in den
tuin kwam.

--Nu moet je me wel aan hem voorstellen! schaterde Lord Henry.

De schilder wendde zich tot den knecht, die in de zon stond te
knipoogen:

--Vraag Mr. Gray even te wachten, Parker, ik kom dadelijk.

De knecht boog en ging het pad terug.

Toen keek Basil naar Lord Henry.

--Dorian Gray is mijn beste vriend, hernam hij. Hij is een eenvoudig
naief kind. Je tante had gelijk, toen zij zooveel goeds van hem zei.
Bederf hem niet. Probeer niet hem te influenceeren. Je invloed zou
slecht zijn. De wereld is ruim, en interessante menschen zijn er
genoeg te vinden. Ontneem mij niet d