at er nog zoo iets
voor mij is weggelegd. Maar je mooi vriendinnetje kan mij misschien
interesseeren. Ik zie graag goed acteeren. Dat is veel reeeler dan het
leven. Kom, laat ons nu gaan. Dorian, ga jij met mij mee. Het spijt me
wel, Basil, maar ik heb maar twee plaatsen in mijn brougham. Neem jij
dan een cab achter ons.

Zij stonden op, deden hunne overjassen aan en dronken de koffie even,
staande, uit. De schilder was stil en zichtbaar afgetrokken. Er hing
een nevel over hem. Dit huwelijk deed hem pijn en toch scheen het hem,
dat er iets nog veel ergers had kunnen gebeuren. Na eenige minuten
gingen zij de trap af. Hij reed alleen, zooals afgesproken was, en hij
staarde naar de flikkerende lichten van het rijtuig voor hem. Een
vreemd gevoel, als had hij iets verloren, kwam over hem. Hij voelde,
dat Dorian Gray voor hem nooit meer zijn zou wat hij vroeger geweest
was. Het leven was tusschen hen gedrongen ... Zijne oogen
verduisterden en de woelige, lichtende straten mistteden weg. Toen de
cab stilhield voor het gebouw was het hem of hij jaren ouder was
geworden.

VII.

Bij toeval was het theater dien avond zeer vol en de dikke Joodsche
directeur, die hen bij de deur ontving, glom van genoegen met een
vettigen breeden glimlach. Hij begeleidde ze naar hun loge met een
pompeuze nederigheid, gesticuleerde met zijn dikke, bejuweelde handen
en sprak veel, met een hooge schelle stem. Dorian Gray verafschuwde
hem meer dan ooit. Het scheen hem toe of hij Miranda zocht, en Caliban
ontmoette. Lord Henry mocht hem integendeel wel, tenminste hij
beweerde dat; hij gaf hem ook de hand en verzekerde, dat hij blij was
iemand te ontmoeten, die een genie had ontdekt en bankroet ging door
een dichter. Hallward vermaakte zich met de gezichten uit de pit te
bestudeeren. De hitte was er benauwend en de kroon vlamde als een
reusachtige dahlia met meeldraden van gelig vuur. De mannen in de
galerij hadden hunne jassen en vesten uitgetrokken en over de
balustrade gehangen. Zij schreeuwden elkaar over en weer toe, deelden
hunne china'sappelen met de viezig opgedirkte meisjes naast hen. Een
paar vrouwen gilden en lachten in de pit. Haar stemmen klonken ruw en
schel. Geluiden van ontkurkende flesschen kwamen van het buffet.

--Wat een plaats om een godheid te vinden! zei Lord Henry.

--Ja, antwoordde Dorian Gray. Hier vond ik haar en zij is een
godinnetje. Als ze acteert, vergeet je alles om je heen. Dit vulgaire
publiek met zijn grov