sidas?

REBEKKA

Jes iomete. Bonvolu fermi.

(Sinjorino Helseth aliras kaj fermas la antauxcxambran pordon; poste
sxi iras al la fenestro.)

SINJORINO HELSETH

(volas fermi, sed elrigardas) Sed cxu ne estas la pastro, kiu iras
tie?

REBEKKA

(rapide) Kie? (ekstaras) Jes, estas li. (malantaux la kurteno) Iru
flanken. Ke li ne ekvidu nin.

SINJORINO HELSETH

(meze sur la planko) Cxu pensi, frauxlino, -- li denove komencas iri
la muelejvojon.

REBEKKA

Li ankaux iris la muelejvojon antauxhieraux. (rigardetas inter la
kurteno kaj la fenestrokadro) Sed nun ni vidu --

SINJORINO HELSETH

Cxu li kuragxas transiri la ponteton?

REBEKKA

Estas tio, kion mi volas vidi. (iom poste) Ne. Li turnas sin. Iras
supre ankaux hodiaux. (iras for de la fenestro) Longa cxirkauxvojo.

SINJORINO HELSETH

Bona Dio, jes. Certe estas preme por la pastro transpasxi sur _tiu_
ponteto. _Tie_, kie tiajxo okazis, _tie_ --

REBEKKA

(kunmetas la krocxajxon) Ili longe ligigxas al siaj mortintoj en
Rosmersholm.

SINJORINO HELSETH

Mi kredas _tion_, mi, frauxlino, ke estas la mortintoj, kiuj ligas
sin tiel longe al Rosmersholm.

REBEKKA

(rigardas sxin) La mortintoj?

SINJORINO HELSETH

Jes, mi dirus, ke aspekte ili ne kapablas fortiri sin de tiuj, kiuj
restas.

REBEKKA

Kial vi tiel pensas?

SINJORINO HELSETH

Jes, cxar alie ne venus tiu blanka cxevalo, mi opinias.

REBEKKA

Kio vere estas tio, cxi tio pri tiu blanka cxevalo, sinjorino
Helseth?

SINJORINO HELSETH

Ho, ne estas priparolinda. Pri tiajxo ankaux vi ja ne kredas.

REBEKKA

Cxu _vi_ do kredas pri tiajxo?

SINJORINO HELSETH

(aliras kaj fermas la fenestron) Ho, mi ne volas esti ridindulino por
la frauxlino. (elrigardas) Ho -- cxu ne la pastro estas denove tie
sur la mueleja vojo --?

REBEKKA

(elrigardas) _Jena_ viro? (iras al la fenestro) Estas ja la rektoro!

SINJORINO HELSETH

Jes, gxuste, estas la rektoro.

REBEKKA

Ho, estas gxojige! Cxar vi vidos, ke li intencas viziti nin.

SINJORINO HELSETH

Li iras rekte trans la ponton, li. Spite al tio ke sxi estis lia
samsanga fratino. Nu, mi do eniru por pretigi la vespertablon,
frauxlino! (Sxi eliras dekstren.)

(_Rebekka_ staras momenton apud la fenestro; jen sxi salutas, ridetas
kaj kapsignas eksteren.)

(Malheligxas.)

REBEKKA

(aliras kaj parolas tra la pordo dekstre) Ho, kara sinjorino Helseth,
vi do metu ion bonan sur la tablon. Vi ja scias, kion la rektoro
pleje