_Rebekka_ iras al la pordo. _Sinjorino Helseth_ diras ion al sxi.
Momenton ili parolas flustre kune. _Sinjorino Helseth_ kapsignas kaj
eliras.)

ROSMER

(maltrankvila) Cxu estis io por mi?

REBEKKA

Ne, nur dommastrinaj aferoj. -- Nun vi devus eliri en la fresxan
aeron, kara Rosmer. Iri vere longe, vi devus.

ROSMER

(prenas la cxapelon) Jes, venu. Kaj ni iru kune.

REBEKKA

Ne, kara, mi ne povas nun. Iru sola. Sed forjxetu tiujn pezajn
pensojn. Promesu al mi.

ROSMER

Tiujn mi neniam povos forjxeti de mi, -- mi timas.

REBEKKA

Ho, cxu io tiel senbaza povu kapti vin tiel forte --!

ROSMER

Bedauxrinde, -- gxi ne estas senbaza. Mi kusxis pensadante la tutan
nokton. Beate eble tamen gxuste vidis.

REBEKKA

Kiel do?

ROSMER

Gxuste vidis, kiam sxi kredis, ke mi amas vin, Rebekka.

REBEKKA

Gxuste vidis en _tio_?

ROSMER

(metas la cxapelon sur la tablon) Mi pensadas pri tiu demando, -- cxu
ni du la tutan tempon ruzis nin mem -- kiam ni nomis nian rilaton
amikecon.

REBEKKA

Cxu vi aludas, ke gxi same gxuste povus nomigxi --?

ROSMER

-- amo. Jes, mi pensas tion. Ecx dum kiam Beate vivis, estis vi, al
kiu mi donis miajn pensojn. Estis sole vi al kiu mi sopiris. Estis
cxe vi, ke mi sentis tiun trankvilan, gxojan, senavidan felicxon.
Kiam ni vere pripensas, Rebekka, -- nia kuna vivo komencis kiel
dolcxa, sekreta infana enamigxo. Sen postuloj kaj sen revoj. Cxu ne
ankaux vi sentis tiel? Diru!

REBEKKA

(luktas kun si mem) Ho, -- mi ne scias kion respondi.

ROSMER

Kaj estas tiu intima vivo, kunaj unu al la alia kaj por ni reciproka,
kiun ni prenis por amikeco. Ne, kara, -- nia rilato estis spirita
geedzeco -- eble tuj post la unuaj tagoj. Tial estas kulpo en mi. Mi
ne rajtis, -- ne rajtis pro Beate.

REBEKKA

Ne rajtis vivi felicxe? Cxu vi tion kredas, Rosmer?

ROSMER

Sxi rigardis nian rilaton per la okuloj de _sxia_ amo. Jugxis nian
rilaton laux la speco de _sxia_ amo. Kompreneble. Beate ne povis
jugxi alimaniere ol sxi faris.

REBEKKA

Sed kiel vi povas kulpigi vin mem pro la iluzioj de Beate?

ROSMER

Pro amo al mi, -- _sia_maniere, -- sxi jxetis sin en la akvofalon.
Tiu fakto staras firma, Rebekka. El gxi mi neniam liberigxos.

REBEKKA

Ho, ne pensu pri io alia ol la granda, bela tasko, por kiu vi oferis
vian vivon!

ROSMER

(skuas la kapon) Gxi neniam estos realigebla. Ne de mi. Ne post tio,
kion mi nun scias.

REBEKKA

Kial ne de vi?

ROSMER

Cx