a ripozo super min, -- silento kvazaux de birdroko
sub la meznokta suno norde cxe ni.

ROSMER

Diru pli. Cxion kion vi scias diri.

REBEKKA

Ne estas multe pli. Estas nur _tio_, ke amo burgxonis en mi. La
granda, rezignanta amo, kiu kontentigxas de la kunvivo, tia kia gxi
estis inter ni du.

ROSMER

Ho, se mi nur scietis eron de tio!

REBEKKA

Plej bone kiel estas. Hieraux, -- kiam vi demandis min, cxu mi volus
farigxi via edzino, -- mi gxojkriis --

ROSMER

Jes, cxu ne, Rebekka! Tiel sxajnis al mi.

REBEKKA

Momenton, jes. En memforgeso. Cxar estis mia antauxa brava volo, kiu
estis sin denove liberiganta. Sed nun gxi ne plu havas potencon, --
kun la tempo, ne.

ROSMER

Kiel vi klarigas tion, kio okazis en vi?

REBEKKA

Estas la vivkoncepto de la Rosmer-parencaro, -- aux almenaux _via_
vivkoncepto, -- kiu infektis mian volon.

ROSMER

Infektis?

REBEKKA

Kaj malsanigis gxin. Sklave ligis gxin sub legxoj, kiuj ne validis
por mi. Vi, -- la vivo kune kun vi, -- nobeligis mian animon --

ROSMER

Ho, cxu tion mi kuragxus kredi!

REBEKKA

Senriske vi povas tion kredi. La rosmera vivkoncepto nobeligas. Sed
-- (skuas la kapon) -- sed, -- sed --

ROSMER

Sed? Nu?

REBEKKA

-- sed gxi mortigas la felicxon.

ROSMER

Cxu jenon vi diras, Rebekka?

REBEKKA

Almenaux por mi.

ROSMER

Jes, sed cxu vi _tion_ tiel certe scias. Se mi nun denove demandus
vin --? Petegus vin --

REBEKKA

Ho, kara, -- neniam plu parolu pri tio! Neeblas --! Jes, cxar _sciu_,
Rosmer, ke mi havas -- pasintecon malantaux mi.

ROSMER

Ion pli ol vi jam rakontis?

REBEKKA

Jes. Ion alian kaj pli gravan.

ROSMER

(kun rideto) Cxu ne estas strange, Rebekka. Imagu, ke suspekto de
tiajxo foje tangxis min.

REBEKKA

Cxu! Kaj tamen --? Tamen? --

ROSMER

Mi neniam fidis gxin. Mi nur ludis kun gxi, -- tiel en la imago,
komprenu.

REBEKKA

Se vi postulas, mi tuj diros ankaux tion.

ROSMER

(deturnante) Ne, ne! Ecx ne vorton volas mi scii. Kio ajn kio gxi
estas, -- mi havas forgeson por gxi.

REBEKKA

Sed mi ne.

ROSMER

Ho, Rebekka --!

REBEKKA

Jes, kara, -- _tio_ estas ja la terurajxo, ke nun, kiam ofertigxas al
mi la felicxon de la vivo per plenaj manoj, -- nun mi farigxis tia,
ke mia propra pasinteco baras min.

ROSMER

Via pasinteco estas morta, Rebekka. Gxi ne plu tenas prenon sur vi,
-- neniun konekson kun vi, -- tia kia vi _nun_ estas.

REBEKKA

Ho, kara, estas ja n