Do sekvu min supren.

REBEKKA

Prefere mi faru. Lasu al sinjorino Helseth kaj mi prizorgi tion.

BRENDEL

Neniam mi permesas al cxi tiu alte distingita sinjorino --!

REBEKKA

Nu do! Venu vi, sinjoro Brendel. (Sxi eliras dekstre.)

ROSMER

(retenas lin) Diru, -- cxu ne estas io alia, per kio mi povus servi
vin?

BRENDEL

Mi vere ne scias kio _tio_ estus. Jes, morto kaj infero, -- kiam mi
pripensas --! Johannes, -- cxu vi hazarde havas ok kronojn en la
posxo?

ROSMER

Nun ni vidu. (malfermas la monujon) Jen du dekkronaj biletoj.

BRENDEL

Jes, jes, tauxgas. Mi povas preni ilin. Povos certe sxangxi en la
urbo. Dankon gxis poste. Memoru, ke estas du dekkronaj biletoj, kiujn
mi ricevis. Bonan nokton, vi, mia plej kara knabo! Bonan nokton
estimata sinjoro!

(Li eliras dekstre, kie _Rosmer_ adiauxas kaj fermas la pordon post li.)

KROLL

Kompatema Dio, -- _tio_ do estas tiu Ulrik Brendel, pri kiu la homoj
kredis, ke li farigxus io alta en la mondo.

ROSMER

(silente) Li tamen kuragxis vivi la vivon laux sia propra intenco.
Sxajnas al mi, ke _tio_ tamen ne estas eta.

KROLL

Cxu? Vivo kiel la lia! Preskaux aspektas ke li estas viro kapabla por
konfuzi viajn ideojn ankorauxfoje.

ROSMER

Ho ne. Mi nun atingis al kompreno de la problemoj.

KROLL

Ke estus tiel bone, kara Rosmer. Cxar vi ja estas tre sentema por
influo de ekstere.

ROSMER

Ni eksidu. Kaj mi volas paroli kun vi.

KROLL

Jes, ni faru. (Ili eksidas sur la sofon.)

ROSMER

(post iom) Cxu ne sxajnas al vi, ke estas bone kaj hejmece cxe ni?

KROLL

Jes, farigxis bone kaj hejmece -- kaj pace. Jes, vi ekhavis hejmon,
vi, Rosmer. Kaj mi perdis la mian.

ROSMER

Kara, ne tiel parolu. Kio nun estas disigita, denove kunfandigxos.

KROLL

Neniam. Neniam. La dorno restas. Neniam farigxos kiel antauxe.

ROSMER

Auxdu nun, Kroll. Ni du ja staris proksime unu al la alia dum multaj,
multaj jaroj. Cxu vi imagas, ke nia amikeco disrompigxus?

KROLL

Mi ne imagas ion ajn en la mondo, kio povus disrompi nian rilaton.
Kiel vi ekhavis tian ideon?

ROSMER

Cxar vi tiel forte insistas pri samopinieco en ideoj kaj konceptoj.

KROLL

Nu jes; sed ni du ja grandskale samopinias. Almenaux en la altaj,
kernaj ideoj.

ROSMER

(pli mallauxte) Ne. Ne plu.

KROLL

(volas eksalti) Kion tio signifas!

ROSMER

(tenas lin) Ne, vi sidu. Mi petas vin, Kroll.

KROLL

Kio estas? Mi ne komprenas vin. Parolu klare!

ROSME