do. Rezultis do en tio.

ROSMER

Li kolektis nian tutan rondon amikaran cxe si. Ili evidentigis por
mi, ke la laboro por nobligi la animojn, -- tute ne konvenas al mi.
-- Kaj estas ja en si mem senespera. -- Mi lasas tion kusxi.

REBEKKA

Nu jes, -- eble estas pli bone tiel.

ROSMER

Cxu vi nun _tion_ diras? Cxu vi _nun_ havas _tiun_ opinion?

REBEKKA

Mi venis al tiu opinio. Dum la lastaj kelkaj tagoj.

ROSMER

Vi mensogas, Rebekka.

REBEKKA

Mensogas --!

ROSMER

Jes, vi mensogas. Vi neniam kredis pri mi. Neniam vi kredis, ke mi
estus viro por lukte konduki la aferon al venko.

REBEKKA

Mi kredis, ke ni du kune kapablus.

ROSMER

Ne vere. Vi kredis, ke vi mem povus fari ion grandan en la vivo. Ke
vi povus uzi min por tio, kion vi volis ebligi. Ke mi povus servi al
viaj celoj. _Jen_ kion vi kredis.

REBEKKA

Auxskultu nun, Rosmer --

ROSMER

(eksidas peze en la sofon) Ho lasu! Mi nun vidas la fundon de cxio.
Mi estis kiel ganto en viaj manoj.

REBEKKA

Auxskultu nun, Rosmer. Ni priparolu tion. Estas la lasta fojo.
(eksidas sur segxon apud la sofo) Mi intencis skribi al vi pri cxio,
-- kiam mi estus reveninta norden. Sed eble estas pli bone, ke vi
auxdu tuj.

ROSMER

Cxu vi havas ankoraux pli por konfesi?

REBEKKA

La granda restas.

ROSMER

Kio granda?

REBEKKA

Tio, kion vi neniam komprenetis. Tio, kio donas kaj lumon kaj ombron
al cxio cetera.

ROSMER

(skuas la kapon) Mi nenion komprenas el tio.

REBEKKA

Estas vero, ke mi eljxetis miajn retojn por gajni akceson cxi tie en
Rosmersholm. Cxar mi pensis tiel, ke mi certe sukcesus cxi tie. Iel
-- komprenu.

ROSMER

Vi ja sukcesis okazigi, kion vi volis.

REBEKKA

Mi kredas, ke mi povus okazigi kion ajn -- tiam. Cxar tiam mi
ankoraux havis mian kuragxan, liberan volon. Mi ne atentis
konsiderojn. Ne rilatojn por kiuj elvojigxi. -- Sed jen venis la
komenco de _tio_, kiu rompis mian volon -- kaj timigis min tiel
bedauxrinde por la tuta vivo.

ROSMER

Kio venis? Parolu, por ke mi komprenu.

REBEKKA

Tiam obsedis min, -- tiu sovagxa, nesubigebla avido --. Ho, Rosmer
--!

ROSMER

Avido? Vi --! Al kio?

REBEKKA

Al vi.

ROSMER

(volas eksalti) Kio estas!

REBEKKA

(haltigas lin) Restu sidanta, kara. Nun vi auxdu pli.

ROSMER

Kaj vi volas diri -- ke vi amis min -- tiel!

REBEKKA

Sxajnis al mi, ke devus nomigxi ami -- tiam. Sxajnis al mi, ke tio
estis amo. Sed ne estis. Estis kiel mi n