aux cxio.

REBEKKA

Tion kredigis al vi via edzino, rektoro Kroll.

KROLL

Ne gravas de kiu mi havas la ideon. Sed certe estas, ke mi portas
fortan dubon, -- ege fortan dubon, mi diras, -- kiam mi pripensas kaj
analizas vian tutan konduton ekde via alveno cxi tien.

REBEKKA

(rigardas lin) Sxvebas en mia memoro, ke estis tempo, kiam vi portis
fortan fidon al mi, kara rektoro. Varman fidon mi dirus.

KROLL

(mallauxte) Kiun viron vi ne povus sorcxi, -- kiam vi celus?

REBEKKA

Cxu mi celis --!

KROLL

Jes, vi celis. Tiel stulta mi ne plu estas, ke mi imagas al mi, ke
estis iu sento en la ludo. Vi nepre volis arangxi por vi eniron en
Rosmersholm. Fikse lokigi vin cxi tie. Pri tio mi helpus vin. Nun mi
vidas.

REBEKKA

Vi do tute forgesis, ke estas Beate, kiu petegis al mi translokigxi
cxi tien.

KROLL

Jes, kiam vi estis ankaux sxin sorcxinta. Aux cxu povas nomigxi
amikeco, kion sxi sentis por vi? Gxi sxangxigxis al diigo, -- al
adoro. Gxi ekscesigxis al, -- kion nomi gxin? -- al ia desperata
enamigxo. Jes, tiu estas la gxusta vorto.

REBEKKA

Vi devas nepre memori la staton de via fratino. Pri mi, mi certas, ke
oni ne povas diri, ke mi iel estas ekzaltita.

KROLL

Certe ne. Sed des pli dangxera vi farigxas por la homoj, kiujn vi
volas superpotenci. Vi facile agas intence kaj laux difinita planado,
-- gxuste cxar vi portas fridan koron.

REBEKKA

Fridan? Cxu vi certas?

KROLL

Nun mi tute certas. Alie vi ne estus povinta restadi cxi tie jaron
post jaro sekvante vian celon tiel neskueble. Nu jes, -- vi atingis,
kion vi volis. Vi prenis lin kaj la tuton en vian potencon. Sed por
realigi tion, vi ne detenis vin fari lin malfelicxa.

REBEKKA

Ne estas vero. Ne estas mi. Estas vi mem, kiu faris lin malfelicxa.

KROLL

Mi, cxu!

REBEKKA

Jes, kiam vi pusxis lin en la imagon, ke li estas kulpa pri la terura
fino de Beate.

KROLL

Nu, tio do tusxis lin tiel profunde?

REBEKKA

Tion vi do povas imagi. Tiel mola animo kiel la lia --

KROLL

Mi pensis, ke tielnomata liberigita viro scius malrespekti cxiujn
skrupulojn. -- Sed jen tiel do estas! Ho jes, -- funde mi ja tion
sciis. La posteulo de tiuj viroj, kiuj cxi tie el la portretoj
rigardas nin, -- li evitos eltiri sin de tio, kio nevendeble pasis
kiel heredajxo de generacio al generacio.

REBEKKA

(rigardas penseme antauxen) Johannes Rosmer havas profundajn radikojn
en la parencaro. Certe kaj vere.

KROLL

Jes, kaj t