der Mortensgard.

BRENDEL

Pardonu, _madame_, -- kia stultulo estas li?

ROSMER

Kial vi absolute kredu, ke li estas stultulo?

BRENDEL

Cxu vi ne tuj auxdas el lia nomo, ke gxin portas plebano?

KROLL

Tiun respondon mi ne estus atendinta.

BRENDEL

Sed mi volas venki mian antauxjugxon. Nenio alia eblas. Kiam oni, --
tiel kiel mi, -- staras cxe turnopunkto en mia vivo --. Decidite. Mi
kontaktos la personon, -- malfermos rektajn intertraktadojn --

ROSMER

Cxu vi vere staras sur turnopunkto?

BRENDEL

Cxu mia knabo ne scias, ke tie kie Ulrik Brendel staras, tie li cxiam
staras en sincereco? -- Jes auxdu, nun mi volas vesti min per nova
homeco. Elpasxi el la modesta retenemeco, kiun mi gxis nun observis.

ROSMER

Kiel --?

BRENDEL

Mi volas estri la vivon per agema mano. Ekstari. Ekiri. Ni nun spiras
en sxtormo de turnigxa tempo. Nun mi volas meti mian obolon sur la
altaron de la libereco.

KROLL

Cxu ankaux _vi_ --?

BRENDEL

(al cxiuj) Cxu la publiko cxi tie iom proksime konas miajn diversajn
skribajxojn?

KROLL

Ne, mi devas sincere konfesi, ke --

REBEKKA

Mi legis multe. Cxar mia propatro posedis ilin.

BRENDEL

Bela dommastrino, -- tiuokaze vi forludis vian tempon. Cxar estas ja
nur babilajxo, mi diras.

REBEKKA

Nu?

BRENDEL

Tio kion vi legis, jes. Miajn gravajn verkojn nek viro nek virino
konas. Neniu -- krom mi mem.

REBEKKA

Kiel do _tio_?

BRENDEL

Cxar ili ne estas skribitaj.

ROSMER

Sed kara sinjoro Brendel --

BRENDEL

Vi scias, mia Johannes, ke mi iome estas sibarito. _Feinschmecker_.
Tia mi estis cxiujn miajn tagojn. Mi sxatas gxui en soleco. Cxar tiam
mi gxuas duoble. Dek fojojn duoble. Vidu, -- kiam orumitaj revoj
malsuprenigxis sur min, -- cxirkauxnebuligis min, -- kiam novaj,
vertigxigaj, vastatingaj pensoj naskigxis en mi, -- cxirkauxflagris
min per flugportantaj flugiloj, -- tiam mi cxion formis en verkoj, en
vizioj, en bildoj. Nu, tiel en grandskizaj konturoj, vi ja komprenas.

ROSMER

Jes ja.

BRENDEL

Ho, kiom mi gxuis kaj glutis dum miaj tagoj! La enigma felicxego de
formado, -- nu, tiel en grandskizaj konturoj, kiel dirite, -- la
aplauxdon, la dankon, la famon, la lauxrokronon, -- cxion mi
enkasxigis per plenaj, gxojotremantaj manoj. Satigis min en mia
sekretaj imagoj kun gxojego, -- ho, vertigxige granda --!

KROLL

Hm --.

ROSMER

Sed neniam ion skribis?

BRENDEL

Ecx ne vorton. Tiu banala skribadmetio cxiam v