alkasxigu. Ne estis vi, Rosmer. Vi estas senkulpa. Estis_
mi_, kiu logis --, kiu kauxzis, ke Beate logigxis sur la vojojn de
deliro --

ROSMER

(eksaltas) Rebekka!

KROLL

(ekstaras de la sofo) -- sur la vojojn de deliro!

REBEKKA

Sur la vojojn, -- kiuj kondukis al la akvofalo. Nun vi ambaux scias.

ROSMER

(kvazaux paralizita) Sed mi ne komprenas --. Kion sxi estas diranta?
Mi komprenas ecx ne vorton --!

KROLL

Ho jes. Mi komencas kompreni.

ROSMER

Sed kion vi do faris! Kion vi do povis diri al sxi? Estas ja nenio.
Tute nenio!

REBEKKA

Sxi eksciis, ke vi estis vin laboriganta el la malnovaj antauxjugxoj.

ROSMER

Jes, sed tion mi ja ne tiam faris.

REBEKKA

Mi sciis, ke vi baldaux farus.

KROLL

(kapklinas al _Rosmer_) Aha!

ROSMER

Kaj jen? Kio pli? Nun mi volas scii ankaux la reston.

REBEKKA

Iom poste -- mi petegis al sxi permeson foriri de Rosmersholm.

ROSMER

Kial vi volis foriri -- tiam?

REBEKKA

Mi ne volis foriri. Mi volis resti, kie mi estis. Sed mi diris al
sxi, ke estus la pli bona por ni cxiuj -- se mi malaperus entempe. Mi
komprenigis al sxi, ke se mi restus pli longe, -- povus, -- povus
okazi, -- kio ajn.

ROSMER

Tio do estas, kion vi diris kaj faris.

REBEKKA

Jes, Rosmer.

ROSMER

Estas _tio_, kion vi nomis agi.

REBEKKA

(kun rompita vocxo) Mi nomis gxin tiel, jes.

ROSMER

(iom poste) Cxu vi nun konfesis cxion, Rebekka?

REBEKKA

Jes.

KROLL

Ne cxion.

REBEKKA

(rigardas lin timigite) Kio plia estus?

KROLL

Cxu vi ne fine kredigis al Beate, ke estis necese, -- ne nur ke estis
pli bone, -- sed estis necese, pro vi kaj Rosmer, ke vi forirus
aliloken -- plej eble frue? -- Nu?

REBEKKA

(malrapide kaj malklare) Eble mi ankaux diris tion.

ROSMER

(falas en la apogsegxon apud la fenestro) Kaj tiu araneajxo el
mensogo kaj trompo sxi, -- la malfelicxa malsanulino, kredadis!
Kredis plene kaj fide! Tiel nesxanceleble! (rigardas al _Rebekka_)
Kaj neniam sxi turnis sin al mi. Neniam per unu vorto! Ho, Rebekka,
-- mi vidas en vi, -- tion _vi_ malkonsilis al sxi!

REBEKKA

Sxi estis ja enkapiginta, ke sxi, -- kia edzino seninfana, ne rajtis
esti cxi tie. Kaj sxi imagis, ke estas sxia devo al vi cedi la lokon.

ROSMER

Kaj vi, -- vi faris nenion por tiri sxin el tiu imagajxo?

REBEKKA

Ne.

KROLL

Vi plifortigis gxin, cxu? Respondu! Cxu vi ne faris?

REBEKKA

Sxi eble komprenis min tiel, mi pensas.

ROSMER