De arbo al arbo la lertaj estajxoj saltis kiel sciuropteroj, dum
malvarma sxvito ekkovris mian frunton, kiam mi vidis la abismojn
sube, en kiujn mi jxetigxus, se ecx nur unu el miaj portantoj
mispasxus. Dum ili portadis min, mil konfuzaj pensoj plenigis mian
kapon. Kio okazis al Perry? Cxu mi iam revidos lin? Kion planas la
duonhomaj estajxoj, en kies manojn mi falis? Cxu ili estas logxantoj
de la sama mondo, en kiu mi naskigxis? Ne! Ne povis esti. Sed kie mi
do estis? Mi ne forlasis la Teron--pri tio mi certis. Tamen, mi
ankaux ne povis akordigi la viditajxojn kun la kredo, ke mi ankoraux
estas en la mondo de mia naskigxo. Suspirante, mi cxesis pripensi la
aferon.

3-a cxapitro

NOVAJ MASTROJ

Ni vojagxis sxajne plurajn mejlojn tra la malluma kaj morna arbaro,
antaux ol ni subite alvenis densan vilagxon, konstruitan en la
superaj brancxoj de la arboj. Dum ni proksimigxis al gxi, mia
eskortanto komencis sovagxe kriadi, kio tuj eligis respondon el la
interno, kaj post momento, svarmo de estajxoj de la sama raso kiel
niaj kaptintoj alrapidis por renkonti nin. Denove mi estis en la mezo
de freneze babilanta amaso. Mi estis sxovita tien kaj reen. Ili
pincxis kaj frapis min, gxis mia hauxto kontuzigxis, sed mi kredas,
ke ili traktis min tiel ne pro krueleco aux malico--mi estis por ili
kuriozajxo, strangajxo, nova ludajxo, kaj iliaj infanecaj mensoj
bezonis la aldonan atestadon de cxiuj sentumoj por kredebligi tion,
kion ili vidis per la okuloj.

Post iom da tempo ili trenis min en la vilagxon, kiu konsistis el
kelkcent krudaj logxejoj el brancxoj kaj folioj subtenitaj de la
arbobrancxoj. Inter la dometoj sternigxis mortaj brancxoj kaj trunkoj
de malgrandaj arboj, kiuj kunligis la logxejojn en unu arbo kun tiuj
en apudaj arboj, kaj tiel kelkfoje formigxis serpentumaj stratoj. La
tuta reto de logxejoj kaj vojoj formis preskaux senbrecxan plankon 50
futojn super la tero.

Komence mi scivolis, kial tiuj lertmovaj estajxoj bezonis kunligi la
arbojn per tiaj pontoj, sed pli poste, kiam mi vidis la diversajn
duonsovagxajn bestojn, kiujn ili tenadis interne de la vilagxo, mi
ekkomprenis la neceson de la vojoj. Estis kelkaj sovagxaj luphundoj
samspecaj, kiajn mi laste vidis gxenantajn la diriton, kaj multaj
kapro-similaj bestoj, kies plenplenaj mamoj evidentigis la kialon de
ilia tenado.

Mia gardanto haltis antaux unu el la dometoj, en kiun li pusxis min,
kaj tiam du el tiuj estajxoj ekkauxris antaux la pordo--s