ikado. Unu verkanto asertas, ke ni ecx ne kapablas rezoni,
kaj ke cxiu nia ago estas mehxanisma aux instinkta. La reganta
raso de Pelucidaro, David, ankoraux ne lernis, ke la homoj
interkomunikigxas kaj rezonas. Cxar ni ne komunikigxas kiel ili, ili
ne kapablas kompreni, ke ni entute iel interkomprenigxas. Ni pri la
bestoj de nia propra mondo ne alie rezonas. Ili scias, ke la sagotoj
havas parolan lingvon, sed ili komprenas nek gxin nek kiel gxi
manifestigxas, cxar ili ne havas organojn de auxdado. Ili kredas, ke
la movigxo de la lipoj sola transportas la signifon. Ke la sagotoj
povas komunikigxi kun ni, tion ili ecx ne povas koncepti.
"Jes, David," li konkludis, "plenumi vian planon signifus murdi."
"Nu bone, se necesas, Perry," mi respondis, "mi farigxos murdisto."
Li igis min klarigi la planon denove kaj tre detale, kaj pro iu
kauxzo, kiu tiam ne estis klara al mi, li postulis tre precizan
priskribon de la apartamentoj kaj koridoroj, kiujn mi jxus esploris.
"Konsiderante, ke vi nepre intencas efektivigi vian frenezan planon,
David", li diris finfine, "mi demandas al mi, cxu ni eble ne povus
samtempe fari reale kaj dauxre utilan servon al la homaro de
Pelucidaro. Auxskultu, mi lernis multajn mirindajn aferojn el cxi tiu
arkivo de la maharoj. Por ke vi gxuste taksu mian planon, mi koncize
skizos la historion de tiu specio.
"Iam la maskloj estis cxiopovaj, sed antaux multaj epokoj la inoj
poiome igxis la mastroj. Dum la sekvantaj epokoj ne okazis
rimarkindaj sxangxoj cxe la mahara specio. Gxi dauxre progresis sub
la inteligenta kaj benoricxa regado de la damoj. La scienco progresis
per pasxegoj. Tio validas aparte pri la sciencoj, kiujn ni nomas
biologio kaj euxgeniko. Fine, iu sciencistino anoncis, ke sxi
eltrovis metodon por fekundigi ovojn kemie post ilia demeto--cxiuj
veraj reptiliojn, kiel vi scias, naskigxas el ovoj.
"Kio okazis? Tuj oni ne plu bezonis masklojn, cxar la specio ne plu
dependis de ili. Pasis pliaj epokoj gxis la nuntempo, en kiu ni
trovas specion, kiu konsistas nur el inoj. Sed jen la grava afero.
Nur unu mahara popolo tenas la sekreton pri tiu kemia formulo. Gxi
estas en la urbo Futra, kaj se mi ne serioze eraras, gxi trovigxas
laux mia jugxo bazita sur via priskribo de la keloj, kiujn vi
trapasis hodiaux, en la kelo de cxi tiu konstruajxo.
"Pro du kialoj ili forkasxas gxin kaj jxaluze gardas gxin. Unue, cxar
la vivo mem de la maharoj dependas de gxi, kaj due, cxar kiam gxi
estas pub
|