tatis, ke li estas sendifekta kaj nenion perdis.
Poste lin haltigis neatendita malhelpo. En la glaciroko estis
profunda kaj sufiche largha krevajho. Ghi etendighis dekstren kaj
maldekstren, kiom la okulo povis vidi.
Li ne longe pripensis. El la dorsosako li eltiris shtalan
krampon, englaciigis ghin, pendigis sur ghin la shnuregon kaj sin
malsuprenlevis. Ghi sukcesis multe pli facile ol la antaua
malsuprenlevigho, char la muroj de la krevajho estis oblikvaj.
Pli malbona estis la vojo supren. Li devis serchi elstarajhojn, sur
kiuj li povus reteni sin. La elstarajhoj estis glataj kaj kelkfoje li
preskau falegis malsupren denove.
Fine li respiris. La danghera loko kushis malantau li.
Li pashis jam chirkau tri horojn. La suno komencis agrable varmigi.
Malgrau tio, ke li estis jam tre laca, li ne kuraghis dum momento
halti kaj ripozi. Ghis tie malsupre.
Li iris jam sufiche senzorge. Shajnis, ke la deklivo formis chi tie
seninterrompan neghkampon.
Preskau senpense li pikis per la stango en la neghon antau si.
Subite li haltis. La stango trapenetris la neghtavolon kaj poste ghi
glitis malsupren tute libere, kvazau ghi penetris en la malplenan
spacon!
Li rapide retirighis. Kion tio signifas?
Li chirkaurigardis. La neghkampo estis ondigita. La vojon de Payen
krucigis profundajheto, je la unua rigardo apenau videbla.
Kelkajn pashojn li foriris dekstren kaj singarde proksimighis al la
profundajheto. La stango chiam tushis firman fundon. Kaj poste ghi
ree penetris en la malplenan spacon sub la surfaco!
Li provis tion ankorau kelkfoje sur aliaj lokoj. La rezulto estis
chiam la sama.
Chio estis al li klara. Li atingis krevajhon, kies surfaco estis
superblovita per la negho kaj tiamaniere estighis tiel nomata
ponteto. Unu el la plej grandaj dangheroj, kiuj atendas la
montgrimpulon! Kiu malatentas la mildan profundajheton kaj ekpashas
sur la ponteton per la tuto de sia korpo, tiu trafalas malsupren, en
nekonatan profundajhon....
Payen jam transiradis tiajn pontetojn. Sed tio okazis chiam nur en
pli granda societo, kiun gvidis sperta gvidanto.
Hodiau li estas chi tie sola....
Li iris sufiche longe lau la krevajho. Eble li malkashos ghian
finon.
Sensukcese.
Restis nenio alia, ol provi transiri la krevajhon sur la malcerta
ponteto.
Li enpikis la stangon ree kaj ree. Li provis, en kiuj lokoj la
ponteto estas plej dika.
Fine li havis la impreson, ke li trovis la plej firman lokon.
Unue li ce
|