rtigis sin. Li forgratis neghon kaj en la firman fundon li
batis krampon, al kiu li alligis la shnuregon. Ghian liberan finon
li alligis al la korpo. Se li trafalus, li povus suprengrimpi helpe
de la shnurego.

Poste li kushigis sin sur la ventron, dismetis manojn kaj krurojn,
kaj malrapide, tre malrapide li rampis antauen. Li sciis, ke
tiamaniere la pezo de lia korpo estas dividita sur la largha surfaco.
Se li irus per normala maniero, la pezo koncentrighus sur du plandoj
kaj estus multe pli granda danghero, ke li trafalos.

Retenante la spiron, decimetron post decimetro li klopodis venki la
plej grandan malhelpajhon. Li transrampis jam trionon, duonon, tri
kvaronojn--jam restis nur peceto--

Ekkrio, svingo per la manoj, falo kaj poste nur bruo de la falanta
negho....

Marcel Payen kushis sur la fundo de la krevajho, kies plafonon li
jhus trarompis. En la dekstra piedo che la maleolo li sentis teruran
doloron, en la kapo estis sovagha turnigho.

Post mallonga tempo li rekonsciighis. Dekstre kaj maldekstre
de li kushis densa mallumo, kiu nur en iuj lokoj shanghighis en
duonkrepuskon. Tra la granda truo super li la taglumo penetris en
la kavajhon.

Fluga rigardo konvinkis lin, ke ne estos facile suprengrimpi. La
krevajho havis formon de krucho. Supre kaj malsupre ghi estis plej
mallargha, meze plej largha tiel, ke la supraj partoj de la muroj
estis tute superpendaj. Kia felicho, ke li certigis sin per la
shnurego!

Li liberigis sin el amaso da malmola negho, kiu sur kelkaj lokoj
rughighis per lia sango. Payen ektimis. Chu li estas vundita? Li
tushis per la mano la vizaghon--la tuta manplato estis rugha. Dank'
al Dio! Ili estas nur suprajhaj difektoj!

Li strechis la shnuregon kaj rigardis la murojn. Li ne sukcesos alie,
ol per grimpo rekte supren, sen apogo per la piedoj!

Kelkfoje li forte tiris por konvinkighi, chu la shnurego estas bone
fiksita. Poste li saltis kaj volis fari la unuan grimpon.

Sed en la sekvanta momento li alterighis kaj ghemis. Akra doloro en
la maleolo faligis lin al la tero. Chu ghi estas rompajho? Chu nur
elartikigho?

Estu kiel ajn, li devos eksteren. Chi tie estas pika frosto, liaj
manoj komencas rigidighi--

Denove li krochis sin al la shnuro kaj metis en la mashon siajn
piedojn. Kaj denove tordighis lia vizagho pro la doloro kaj li falis.

Bone, li provos tion sen helpo de la piedoj. Li ja ofte grimpis
tiamaniere en la gimnastikejo!

Li prenis la shnuregon nur per la manoj