eemde terughoudingen--hij begreep ze nu allen en
hij voelde er spijt over. Er scheen hem iets tragisch' te schuilen in
een vriendschap, met zooveel verbeelding gekleurd.
Hij zuchtte en drukte op de bel. Het portret moest verborgen worden.
Hij kun niet weer zoo aan ontdekking blootgesteld worden. Het was dom
van hem het ding langer dan een uur te houden in een kamer, waarin al
zijne kennisen toegang hadden.
X.
Toen de knecht binnenkwam, zag hij hem onderzoekend aan, zich
afvragend of hij er aan gedacht zou hebben achter het scherm te
gluren. De man stond onbewegelijk en wachtte af. Dorian stak een
cigarette op, ging voor den spiegel staan en wierp een blik er in. Hij
kon zoo juist de weerkaatsing van Victors gezicht zien. Met een
placide masker van dienstbaarheid. Van hem was dus nog niets te
vreezen. Maar het was altijd goed op zijne hoede te zijn.
Langzaam verzocht hij hem de huishoudster bij zich te laten komen,
vervolgens naar den lijstenmaker te gaan en hem te vragen twee knechts
te zenden. Het scheen hem toe, dat toen de knecht de kamer verliet,
zijne oogen naar het scherm dwaalden. Of verbeeldde hij het zich maar?
Kort daarop ritselde Mrs. Leaf in haar zwart zijden kleed, met
ouderwetsche katoenen mitaines over de gerimpelde handen, de
bibliotheek binnen. Hij vroeg naar den sleutel van de leerkamer.
--De oude leerkamer, Mr. Dorian? riep zij uit. Maar die is vol stof.
Ik moet ze eerst schoonmaken en opruimen voor u er in kunt. U kunt er
zoo heusch niet ingaan, waarlijk niet.
--Het hoeft niet opgeruimd te worden, Leaf. Geef mij den sleutel maar.
--Maar meneer, u zal begraven worden onder de spinnewebben. Het is in
geen vijf jaar open geweest. Niet meer na den dood van den ouden Lord.
Hij schrikte op bij de herinnering van zijn grootvader. Hij had geen
prettig souvenir van hem.
--Dat doet er niet toe, antwoordde hij. Ik wil ze maar eens zien, dat
is al. Geef mij den sleutel.
--Hier is de sleutel, meneer, sprak de oude dame, zocht met bevende
onzekere vingers aan haar sleutelbos. Hier is de sleutel. Ik zal hem
dadelijk van den ring afdoen. Maar u denkt er toch niet over boven uw
kamer te nemen? Het is hier pas zoo netjes gemaakt.
--Neen, neen, riep hij ongeduldig. Dank je wel, Leaf. Zoo is het in
orde.
Zij draalde nog eenige oogenblikken en had het erg druk over een
kleinigheid in het huishouden.
Hij zuchtte en zei haar, dat zij doen mocht wat ze wou. Zij verliet de
kamer glanze
|