FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159  
160   161   162   >>  
agen. --Er bestaan erger dingen dan verslagen te worden, antwoordde zij. --Je galoppeert met een lossen teugel. --Zoo een galop brengt je bloed in beweging. --Ik zal het van avond in mijn journaal opschrijven. --Wat! --Dat een kind, dat zich eens gebrand heeft, liefst met vuur speelt. --Ik ben niet eens geschroeid. Mijn vleugels zijn nog heel. --Je gebruikt ze voor alles behalve om te vliegen. --De moed is van de mannen overgegaan op de vrouwen. Het is niets nieuws voor ons. --Je hebt een rivale. --Wie? Hij lachte. --Lady Narborough! fluisterde hij. Ze is dol op hem. --Je maakt me bang. Een beroep op de oudheid is altijd noodlottig voor ons romantisten. --Romantisten? Je bent van alles wat. --De mannen hebben ons opgevoed. --Maar nooit doorgrond. --Beschrijf ons eens als sekse, daagde zij uit. --Sfinxen zonder geheimen. Zij zag hem aan en glimlachte. --Wat blijft Mr. Gray lang weg. Willen wij hem gaan helpen? Ik heb hem nog niet de kleur van mijn toilet gezegd. --O, die moet je regelen naar zijn bloemen, Gladys. Dat zou een voorbarige overgave zijn. --Romantische kunst begint bij het toppunt. --Ik moet een uitweg open houden. --Zooals de Parthen? --Die waren veilig in de woestijn. Dat kan ik niet zijn. --Vrouwen wordt niet altijd een keus gelaten, antwoordde hij ... maar pas had hij dit gezegd of van het andere einde van de serre kwam het geluid van een onderdrukt gekreun, gevolgd door den doffen slag van een zwaren val. Ieder schrikte op. De hertogin stond bewegingloos van vrees. Met angst in de oogen vloog Lord Henry langs de wuivende palmen en vond Dorian Gray doodsflauw liggen, het gelaat op den grond. Hij werd dadelijk in den blauwen salon gedragen en op een der sofa's gelegd. Spoedig kwam hij bij en zag verbaasd rond. --Wat is er gebeurd? vroeg hij. O, ik weet het al weer. Ben ik hier veilig, Harry? En hij begon te sidderen. --Je bent even flauw geweest, Dorian, anders niet. Je hebt je zeker oververmoeid. Je moest maar niet aan het diner komen. Ik zal je plaats wel innemen. --Neen, ik kom beneden, sprak hij, moeilijk oprijzend. Ik kom liever beneden. Ik moet niet alleen blijven. Hij ging naar zijn kamer en kleedde zich. Hij was luidruchtig vroolijk aan tafel, maar nu en dan liep er een straal van angst over hem, als hij zich herinnerde hoe hij tegen een ruit van de serre, als een witten doek, het gelaat van James Vane had gezien, die
PREV.   NEXT  
|<   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159  
160   161   162   >>  



Top keywords:
gezegd
 

Dorian

 

gelaat

 
altijd
 

beneden

 

mannen

 

antwoordde

 

veilig

 

doodsflauw

 

liggen


andere

 
zwaren
 

palmen

 
hertogin
 
dadelijk
 

blauwen

 

schrikte

 

doffen

 

gekreun

 

gevolgd


bewegingloos

 

wuivende

 

gedragen

 

onderdrukt

 

geluid

 
kleedde
 

vroolijk

 

luidruchtig

 

blijven

 

alleen


moeilijk

 

oprijzend

 
liever
 

witten

 

gezien

 

straal

 

herinnerde

 

innemen

 

gebeurd

 

gelegd


Spoedig
 
verbaasd
 

gelaten

 

oververmoeid

 

plaats

 
anders
 

sidderen

 
geweest
 
regelen
 

vliegen