FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152  
153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   >>  
Terwijl Dorian de drie wankelende trapjes opsnelde, kwam zware geur van opium hem tegen. Hij haalde diep adem en zijne neusvleugels trilden van genot. Toen hij binnenkwam, zag een jonge man met glad geel haar op van de lamp, waaraan hij een lange dunne pijp stak en knikte hem aarzelend toe. --Jij hier, Adrian? mompelde Dorian. --Waar zou ik anders zijn? antwoorde hij lusteloos. Niemand wil meer met me spreken. --Ik dacht, dat je Engeland verlaten hadt. --Darlington is niet van plan iets te doen. Mijn broer heeft den wissel betaald. George spreekt ook niet tegen mij ... het kan me ook niet schelen, voegde hij er bij met een zucht. Zoolang als je dit goed hebt, heb je geen vrienden noodig. Ik geloof, dat ik er te veel gehad heb. Dorian huiverde. Groteske vormen lagen op gescheurde matrassen. De verdraaide ledematen, de open monden, de starende oogen bekoorden hem. Hij wist in welke vreemde hemelen zij nu leden, welke hellekrochten hun het geheim van een nieuw genot leerden. Zij waren er beter aan toe dan hij. Hij was gevangen in gedachte. Zijne ziel werd als door eene afschuwelijke ziekte weggevreten: door herinnering. Van tijd tot tijd was het hem of de oogen van Basil Hallward hem aanstaarden. Hij voelde, dat hij hier niet blijven kon. De tegenwoordigheid van Adrian Singleton hinderde hem. Hij wilde ergens zijn, waar niemand hem kende. Hij wilde zichzelven ontvluchten. --Ik ga ergens anders, zei hij, na stilte. --Op de werf? --Ja. --Die dolle kat zal daar zeker weer zijn. Ze willen haar hier niet meer hebben. Dorian haalde de schouders op. --Ik ben beu van die verliefde vrouwen. Een vrouw, die je haat, is veel interessanter. Bovendien is de opium daar beter. --Vrij wel hetzelfde. --Ik vind die andere beter. Ga mee wat drinken. Ik moet iets hebben. --Ik wil niets hebben, mompelde de jonge man. --Kom! Singleton stond lusteloos op en volgde Dorian naar de toonbank. Een kleurling, met een gescheurden tulband, in een vuilen ulster, grijnsde hem een groet toe, terwijl hij een flesch brandy en twee glazen toeschoof. De vrouwen kropen bij elkaar en begonnen te kakelen. Dorian keerde ze den rug toe en fluisterde Adrian Singleton iets toe. Een verwrongen glimlach striemde over het gelaat van een der vrouwen. --Wat zijn we trotsch vandaag! krijschte zij. --Spreek in Gods naam niet tegen me! riep Dorian, op den grond stampend. Wat wil je hebben? Geld? Hier heb je het. En spreek nu nooit
PREV.   NEXT  
|<   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152  
153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   >>  



Top keywords:
Dorian
 

hebben

 

Adrian

 
vrouwen
 

Singleton

 

anders

 

lusteloos

 

mompelde

 

ergens

 

haalde


hetzelfde

 
hinderde
 

verliefde

 
voelde
 
blijven
 

tegenwoordigheid

 

interessanter

 

Bovendien

 

stilte

 

ontvluchten


schouders

 

willen

 

zichzelven

 

niemand

 

tulband

 
striemde
 

gelaat

 

glimlach

 

verwrongen

 

keerde


kakelen

 

fluisterde

 
trotsch
 

vandaag

 

spreek

 

stampend

 

Spreek

 

krijschte

 

begonnen

 

elkaar


volgde
 
toonbank
 

andere

 

drinken

 

kleurling

 
gescheurden
 

brandy

 
glazen
 
toeschoof
 

kropen