FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140  
141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   >>  
jls over en verscheurde dien toen met een ontevreden uitdrukking op zijn gezicht. --Een lastig ding, zoo een vrouwengeheugen! zooals Lord Henry eens gezegd had. Toen hij zijn cafe-noir op had, veegde hij zich voorzichtig de lippen met zijn servet, wenkte den knecht even te wachten en schreef twee briefjes. Het eene stak hij in den zak en het andere gaf hij den knecht. --Breng dit naar Hertford Street 152, Francis, en als Mr. Campbell uit de stad is, moet je zijn adres vragen. Zoodra hij alleen was, stak hij een cigarette op en begon wat te krabbelen op een stukje papier; eerst schetste hij bloemen, toen stukjes architectuur en toen gezichten. Op eens merkte hij, dat ieder gezicht eene fantastische gelijkenis had met Basil Hallward. Hij fronste de wenkbrauwen en stond op, ging naar de boekenkast en nam het eerste het beste boek er uit. Hij nam zich voor niet te denken over het gebeurde, voor het hoog noodzakelijk was. Op de bank zich neervlijend las hij het titelblad. Het was Gautier's Emaux et Camees, uitgave van Charpentier op Japansch papier, met de etsen van Jacquemart. Het was gebonden in citroen-geel leder, met figuren van verguld traliewerk en gespikkelde granaatappels. Hij had het gekregen van Adrian Singleton. Er in bladerende viel zijn oog op het gedicht over de hand van Lacenaire: die kille, gele hand, "du supplice encore mal lavee", met enkele rossige haren en zijn "doigts de faune". Hij zag naar zijne eigen dunne, witte vingers, rilde in weerwil van zichzelven, en bladerde verder tot hij kwam bij de mooie coupletten over Venetie: Sur une gamme chromatique Le sein de perles ruisselant La Venus de l'Adriatique Sort de l'au son corps rose et blanc. Les domes sur l'azur des ondes, Suivant la phrase au pur contour, S'enflent comme des gorges rondes, Que souleve un soupir d'Amour. L'esquif aborde et me depose; Jetant son amarre au pilier, Devant une facade rose, Sur le marbre d'un escalier. Hoe exquis waren zij. Als men ze las, was het of men dreef over de groene waterwegen van die stad van purper en parelmoer, in een zwarten gondel met zilveren voorsteven en lange, neerhangende gordijnen. De regels alleen schenen hem toe als de lange lijnen van turkooizen-blauw, die ons volgen, wanneer wij naar de Lido roeien. De plotselinge opschietingen van kleur herinnerden hem aan de flikkeringen der duiven, die met hunne kleuren van opaal en regenboo
PREV.   NEXT  
|<   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140  
141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   >>  



Top keywords:
papier
 

alleen

 

gezicht

 

knecht

 

Suivant

 
phrase
 
weerwil
 

vingers

 
contour
 

gorges


rondes

 

enflent

 
Adriatique
 

ruisselant

 
chromatique
 

perles

 
Venetie
 
coupletten
 

verder

 

bladerde


zichzelven

 

turkooizen

 

lijnen

 

wanneer

 

volgen

 

schenen

 

voorsteven

 

zilveren

 

neerhangende

 

gordijnen


regels

 
duiven
 

kleuren

 

regenboo

 

flikkeringen

 
plotselinge
 

roeien

 
opschietingen
 

herinnerden

 
gondel

zwarten
 

amarre

 
Jetant
 
pilier
 

Devant

 

facade

 
depose
 

soupir

 
esquif
 

aborde