FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143  
144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   >>  
den hem. Eindelijk ging de deur open, en de knecht kwam binnen. Met glazige oogen zag Dorian hem aan. --Mr. Campbell, meneer, diende de man aan. Een zucht van verlichting kwam over Dorians verdroogde lippen en de kleur kwam terug in zijne wangen. --Vraag hem dadelijk binnen te komen, Francis. Hij gevoelde, dat hij weer zichzelven was. Zijne bui van halfheid was voorbij. De man boog en trok zich terug. Na enkele minuten kwam Alan Campbell binnen; zijn gezicht was ernstig en bleek, nog bleeker door het koolzwarte haar en de donkere wenkbrauwen. --Alan, het is vriendelijk van je, dat je gekomen bent. Ik ben er je dankbaar voor. --Ik had mij voorgenomen nooit meer bij je in huis te komen, Gray. Maar je schreef, dat het een levenskwestie was. Zijne stem klonk hard en koud. Hij sprak met langzaam overleg. Er lag diepe verachting in den vasten, onderzoekenden blik, dien hij op Dorian Gray vestigde. Hij hield de handen in de zakken van zijn astrakan pels, en scheen het gebaar, waarmee hij ontvangen werd, niet opgemerkt te hebben. --Ja, het is een zaak van leven of dood, Alan en voor meer dan een persoon. Ga zitten. Campbell nam een stoel bij de tafel, Dorian zette zich over hem. Hunne oogen ontmoetten elkaar. In die van Dorian lag oneindig medelijden. Hij wist, dat wat hij ging doen, ontzettend was. Na een pijnlijke stilte, boog hij voorover en sprak rustig, den indruk van ieder woord nagaande op het gelaat van den ander: --Alan, heel boven in een gesloten kamer, een kamer, waar niemand in komt dan ik, zit een doode man aan de tafel. Hij is nu tien uren dood. Verroer je niet, en zie me niet zoo aan. Wie die man is, waarom hij stierf, gaat je niet aan. Wat jij te doen hebt is dit ... --Hou op, Gray. Ik wil niets verder weten. Of hetgeen je verteld hebt, waar is of niet, kan mij niet schelen. Ik weiger _iets_ met je leven te doen te hebben. Hou je afschuwelijke geheimen voor jezelven. Ze hebben voor mij geen belang meer. --Alan, ze moeten belang voor je hebben. Ze moeten je kunnen schelen. Het spijt mij verschrikkelijk voor jou, Alan. Maar ik kan er niets aan doen. Je bent de eenige, die mij redden kan. Ik ben gedwongen je er in te betrekken. Ik heb geen keus, Alan. Je bent knap. Je weet veel van chemie, en dat alles. Je hebt proeven genomen. Wat je nu te doen hebt, is, dat wat daar boven zit, te vernietigen, zoo te vernietigen, dat er niet een spoor van overblijft. Niemand zag dien persoon hier i
PREV.   NEXT  
|<   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143  
144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   >>  



Top keywords:
hebben
 

Dorian

 

Campbell

 

binnen

 

schelen

 
persoon
 
moeten
 

belang

 
vernietigen
 

Verroer


voorover

 

rustig

 
indruk
 

stilte

 
pijnlijke
 

ontzettend

 
niemand
 
gesloten
 

nagaande

 

gelaat


hetgeen

 

betrekken

 

gedwongen

 

eenige

 

redden

 

chemie

 

overblijft

 

Niemand

 

proeven

 

genomen


verschrikkelijk

 
verder
 

waarom

 

stierf

 

medelijden

 
verteld
 

kunnen

 
jezelven
 

geheimen

 
weiger

afschuwelijke
 

zakken

 
enkele
 
minuten
 

voorbij

 

halfheid

 
zichzelven
 

gezicht

 
ernstig
 

donkere