xiam memoru tiun grandan tagon!

TOBIO. Al la tablo, amikoj!--Iru antauxe, Andreo, kaj ludu vian
klarneton, poste venas la festirantaro. (Cxiuj eniras en la domon,
unue la tajloro, ludante marsxon de Bjorneborganoj.)

ALEKSIS KIVI.

Aleksis Kivi, finna verkisto, naskigxis la 10:an de Okt. 1834 en la
parohxo Nurmijarvi, kie lia patro estis vilagxa tajloro. La hejmo
estis malricxa. Malgraux tio oni decidis, ke Aleksis, la plej juna el
kvar fratoj estu sendota al lernejo, cxar ne placxis al li la metio
de la tajloro nek kamparaj laboroj. Dekdujara li do alvenis al
Helsingforso, kie lin unue instruis en la sveda lingvo maljuna
maristo. (Tiatempe cxiuj lernejoj estis svedlingvaj.) Poste li estis
akceptata en la liceo. La tiama rektoro estis docento Fr. Cygnaeus,
kiu ludis gravan rolon en la civilizacio kaj li cxiam restis
protektanto de Kivi. Li farigxis studento 1857, sed premata de
malsano kaj malricxeco. Li jam inklinis al poezio. Lia memoro pri la
hejmvilagxo, gxia serioza popolo kaj netusxita naturo prezentis al
lia poezio firman fundon. Kaj li vastigas cxirkauxon de sia fantazio
legante alilandan literaturon, precipe Homeron, dramojn de
Shakespeare, "Don Quijote" de Cervantes kaj danajn teatrajxojn ekz.
de Holberg, plue biblion kaj Kalevala[10]. Lia unua publikigita
verko estis "Kullervo". Klara observado kaj humoraj ekbriloj meze de
la mallumaj pratempaj legendoj same kiel la trafaj popolaj turnigxoj
meze de la solene patoza stilo atentigas jam en tiu verko pri la
direkto de lia talento, kiu lin igis sxerchumore priskribi la
kamparan vivon kaj karakterojn tiajn, kiajn li ilin efektive
estis vidinta. Tiamaniere li sin prezentis en "Nummisuutarit"
(La botistoj), kiu aperis en jaro 1864. Gxi estis la unua, vere
originala finna komedio, kiu altigxis al la nivelo de plej bonaj
karakterteatrajxoj de la mondliteraturo. Gxiaj personoj ne disflugadas
en la aero, sed staras solide sur krusto de l' tero, kiel
reprezentantoj de malrapida kaj obstina tavastlanda gento, de
cxiuflanke bone lumigita. La verkisto sekvas iliajn ekstreme simplajn
pensojn kaj instinktajn farojn per vera senpartia fervoro de
humoristo kaj kun ridetanta simpatio faras el la modesta motivo
grandan serion da bildoj de plej primitivaj personoj kaj komikaj
okazoj. Kivi ricevis premion de la sxtato pro tiu verko. En jaro 1866
aperis de li nova majstra verko "Kihlaus" (La fiancxigxo), skribita
en sama humora stilo kiel La botistoj. Poste aperis kajer