ie
malantaux ni persistaj sagotoj sekvas nian spuron. Gak diris, ke ili
neniam malsukcesis cxase eltrovi siajn cxasatojn, gxis ili kaptis
tiujn aux estis mem retretigitaj de pli forta militistaro.

Nia sola espero, li diris, estis atingi lian tribon, kies forto tute
suficxis en la montara fortikejo por forbatali iun ajn nombron da
sagotoj.

Kaj finfine, post lauxsxajne monatojn, kaj kiel mi nun scias, eble
jaroj, ni venis gxis loko, kie ni povis vidi la grizbrunan krutajxon,
kiu borderas la antauxmontetojn de Sari. Kaj preskaux sammomente,
Hugxa, kiu cxiam rigardis tiom malantauxen kiom antauxen, anoncis, ke
li povas vidi aron de viroj malantaux ni, superirante malaltan
montegxon. Estis la longe atendita postsekvantaro.

Mi demandis al Gak, cxu ni povus atingi Sari suficxe frue por ilin
eskapi.

"Eble," li respondis, "sed vi trovos, ke la sagotoj povas iri per
nekredebla rapideco, kaj cxar ili estas preskaux nelacigeblaj, ili
estas sendube multe pli fresxaj ol ni. Plue--" li pauxzis,
ekrigardante Perry.

Mi sciis, kion li pensis. La maljunulo estis preskaux elcxerpita. Dum
granda parto de nia fugxado, aux Gak aux mi duone apogis lin dum la
marsxado. Kun tia handikapo, ecx malpli rapidaj postsekvantoj ol la
sagotoj povus facile gxisatingi nin, antaux ol ni povus transiri la
krudan altajxon, kiun ni frontis.

"Vi kaj Hugxa iru antauxe," mi diris. "Perry kaj mi alvenos, se ni
povos. Ni ne povas vojagxi tiel rapide kiel vi, kaj ne necesas, ke vi
mortu pro tio. Gxi estas neevitebla. Ni devos gxin fronti."

"Mi ne forlasos kamaradon," estis la simpla respondo de Gak. Mi ne
sciis, ke tiu granda, vila praepoka viro havas tiel noblan karakteron
interne de si. Mi cxiam sxatis lin, sed nun, aldonigxis honoro kaj
respekto al mia sxato. Jes, ankaux amo.

Sed tamen mi pluurgxis lin antauxen, insistante, ke se li povos
atingi sian popolon, li eble povos venigi suficxe grandan
militistaron por forpeli la sagotojn kaj savi Perry kaj min.

Sed ne, li rifuzis forlasi nin, kaj tiel finigxis la diskuto, sed li
sugestis, ke Hugxa rapidu antauxen por averti la sarianojn pri la
dangxero al la regxo. Ne necesis multe da instigado por ekmarsxigi
Hugxan--la nura ideo suficxis por forsendi lin salte antauxen en la
antauxmontetojn, kiujn ni intertempe atingis.

Perry sciis, ke li endangxerigas la vivon de Gak kaj mi, kaj la
maljunulo preskaux insiste petegis, ke ni antauxeniru sen li, kvankam
mi sciis, ke li suferas veran angoron de