forgeso de la okazintajxo cxi tie. Kaj ni
foriru--ankaux al mi tedas cxi tiuj lokoj.

Alecxjo starigxis, sxi lin prenis sub la brako kaj ili ekiris la
vilaon.

--Auxskultu, mia kara knabino, cxu efektive vi estas kapabla
ami mortiginton?

--Silentu! ecx ne unu vorton pri tio. Cxio estas mortinta kun via
frato.

Post kelka tempo lia vizagxo klarigxis, facila rideto ekludis sur
liaj lipoj.

Lina konsternita ellasis lian manon. Subite forta rido surdigis la
parkon.

--Ha! ... Ha! ... Ha! ... Ha! ... Ha! ... Ha! ... Kion vi diros, karulino?

Sxi ekpensis, ke li frenezigxis.

--Kion vi diros? ... ha? ... cxu malbone mi finludis mian rolon? ...
Kaj vi kredis? ...

Lina okulfikse lin rigardis.

--Kion signifas cxi tio?

--Gxi signifas, ke mi ludis komedion ... kaj mi estas kontenta, cxar
mi certigxas, kiel forte vi amas min ...

--Komedion!! Kial? ...

--Jen tiel ... Fantazio ... Kaprico ...

--Kaj vi havis nenian fraton?

--Kiel ne havis--mi havas. Tamen li vivas en eksterlando. Sed mi
mensogis al vi pri alia afero. Mi mensogis al vi, ke, cxio cxi tio
estas mia ... Gxi apartenas al mia frato. Vi pardonos al mi tian
senkulpan mensogon? ... Kiu pardonis la mortiginton--pardonos ankaux
la mensoginton! ... Kaj vi ne cxesos min ami pro tio, ke la vilao ne
estas nia? ... Cxu ne, karulineto? ...

En tiu tempo de la kontrauxa flanko iris al ili la administranto de
la vilao--li haltis apud Alecxjo kaj diris al li ion en la orelon.

--Linjo, grava, tre grava afero. Por unu minuto. Iru en la vilaon--mi
ja ... tuj venos.

Kaj li ekiris post la administranto.

Post duonhoro Alecxjo estis en la vilao. Lina ne estis tie. Li
sercxis en cxiuj cxambroj--nenie sxi estis. Li eniris en la
gxardenon, kruciris la aleojn--sxi malestas. En la parko, en la
arbarkampeto--ankaux. Li komencis voki--nenia respondo. Nur la ehxo
malice ripetadis sxian nomon. Li atingis la maron. Neniu. La ondoj
senzorge karesis la dezertan bordon. Terura penso trapasis lian
cerbon. "Ne! ne! Tio cxi ne estas ebla! ... Sed kie sxi estas?"

Pusxita de malbona antauxsento--li rapide ekpasxis al la vilao,
sercxis la servistinojn--trovis neniun. Li ekiris pluen--vojire li
renkontis la gxardeniston.

--Auxskultu--li demandis lin per tremanta vocxo,--cxu vi ne estas
vidinta la frauxlinon?

--La frauxlinon? Sxi pasis de tie cxi al la sxoseo.

--Al la sxoseo? Kaj sxi ne revenis?

--Ne.

--Kaj nenion sxi diris?

--Sxi demandis min, kies estas tiu