kaj sun'
gemizeruloj en gnom-komun'."
La pasero
Pasero en la korto
mangxetas grenon gxis plensat',
kaj gxojas pro la sorto,
kaj ridas al la kat':
Pip -- pip, dum tagoj pasas
Mons min cxasas,
sed min libera lasas
laux mia propra sxat'!
Min la flugiloj levas,
nur leki povas sin la kat'.
Kvit, kvit, suferi devas
li pro la memkompat'.
Se akcipitro provas,
cxu li povas
min kapti, tuj mi movas
min for el tiu svat'.
Pro viv' facila povas
mi nur kontenti, jes en ver'.
Suficxan mangxon trovas
mi cxiam laux prefer'.
Mi timi ne bezonas,
ujon konas;
al mi suficxon donas
rikolto de somer'.
Kristnaske ofte donas
frandajxon Veslemey al mi.
Fojnejon mi disponas,
kaj varma estas gxi.
Printempe mi libere
enaere
flugadas, kaj fiere
konstruas neston mi.
(Tradukis H.A. Rosbach)
Kantigxas
Malsekeca nebul-humid'.
Luna brilo tra nokta frid'.
Nuboj en laktokolora lum'
ondas ombre sub pala lun'.
Densas, disas la ombro-ar'.
Zume kantas la paca mar'.
Sorcxe regata songxas la viv'.
Peza dormo sur kamp' kaj dekliv'!
*
Kusxas Injeto sur benk' cxe l' forn'.
Milde lunbril' sxin vekas el dorm'.
Trance inerta vekigxas sxi nun.
Ombroj vidigxas en glimo de lun'.
Kapro trotas saltante laux mur'.
Vento spiras kun ve-susur'.
Lule kreskas loganta kant'.
Vibre insistas amopetant'.
*
Se scias vi songxon kaj kanton cxi,
la tonojn vi garde karesos,
multfoje loge mi ludos por vi,
neniam vi tion forgesos.
Ravege por vi.
Vi logxu kun mi.
Sxpinilon argxentan ricevos vi.
La fresxa nokt' ne timigu vin,
radikoj entere gxermantaj;
kastelo en songxo, vi vidis gxin
kaj ludojn de inoj dancantaj.
Fruktigas dormet',
verdigxas bosket';
felicxos vi pli ol dum tag', Injet'.
Pro dolcxa nokto ne estu tim'.
Strecxigxas la songxaj flugiloj.
Pli mildas ol tago la luma glim'.
Pli softas la son' de ludiloj.
Jen lulo en val',
dormigx' post batal',
felicxa vi estas je taga fal'.
Pro nokto profunda ne estu tim'
dormante sub sxveba vaporo,
vidante teruron trans griza sxim'
al songxaj mondoj en foro.
Kaj lulas gxi vin,
luligxas l' anim'
el tago kaj sun' blindigintaj vin.
Pro amo sovagxa ne estu tim',
gxi pekas en plor' kaj forgeso;
mildigxas al vi la ardanta sin';
la urson li jugas al dr
|