rolinoj dek du
sorcxantaj per rauxka ululo
estingon de l' sun' en nebulo.

Se ili atingus al sia cel',
por troloj estus konkero;
la viv' estingigxus treme en gel';
ekregus mallum' sur la tero
kaj kovrus cxion glacxero.

Ridetas la sun' super nub' kaj nebul';
indulge toleri gxi provas;
atingos gxin nek ilia ulul'
nek sorcx', kiun ili kovas; --
lerni ili ne povas.

La drako

Pia-Per amas la mondon cxi;
bienojn kaj kampojn kolektis li,
suficxe ricevis neniam.
La Hauxgastad-ejo, de panjo bien',
en hume mola, fekunda teren',
gxin havi avidis li cxiam.

Gxi estos nun baldaux je lia dispon'.
Vidvinon li prunte helpis per mon'
por porti la edzon en tombon.
Kreskadis per rentoj la sxuld' laux esper',
printempe okazos auxkcia afer';
akiros li jen la cxiomon.

Trunkege dika en iu tag'
li sidas sur benk' postulante pri pag':
"Ne plue de mi vi sxirmigxos".
Ne helpas la plenda patrina pet':
"Nun kiel farigxos? Ho povra Injet'!
Al vilagxa prizorg' ni peligxos!"

Sed cxesas pro timo la veo kaj plor';
cxar kusxas Injeto sur lit' en stupor',
terure aspekta sen senso.
Pala sin turnas la maljunulin':
"La bieno kun domo, do prenu vi gxin
kun viv' sur la konscienco."

"Al kio sxi gapas? Kia horor'?"
balbutas Per-Pia, grizigxas kolor',
"sxi vidas teruran ion!"
"Infan' mia povra, pacigxu nun vi;
nutrajxon ni trovos por ambaux ni,
-- ja ecx se sxtelu mi cxion."

Injeto siblas en paroksism':
"La drako -- kun fauxko kiel abism' ...
flamanta de kap' gxis la vosto ...
Sinjoro ... Jesuo ... Ho jen la diabl'!" --
-- Kun argxenta baston' Pia-Per laux kapabl'
elsaltas cxe l' porda fosto.

La helpo

Terure estas nokte;
la fridaj mortintoj venas
cxi tien el la fermita tombej';
kaj cxiuj sxin cxirkauxcxenas.

L' aeron gestante frapadas
per manoj pugne premitaj
la ar' kun ridacxaj makzeloj en fauxk'
kaj dentoj grimac-disigitaj.

"Drauxgo-oston vi sxtelis ...
Drauxgo-oston vi prenis ...
Fride estas en nia tombej'.
Pacon en mort' vi gxenis ..."

En tima sufok' sxi baraktas;
sufere sin plende tordas;
panjo ne havas pacon en kor',
cxar sombraj pensoj sxin mordas.

La pastron sxi sercxas por helpo;
primajstras li sorcxajxojn,
kaj per la sankta, potenca vort'
li ligos malicajn estajxojn.

En mantel' kaj kolum' la pastro
alta cxelite staras;
malicajn fortojn ko