eso.
Ravege por vi.
Vi logxu kun mi.
Sxpinilon argxentan ricevos vi.

Antauxsciigo

Injeto kusxas dorme
en griza frua hor',
kaj vidas sian franjon
staranta en l' auxror'.
La blanka vualo mole
ondas cxe tors' kaj kol';
lumeta glimo trembrilas
pro movoj en sxia tol'.

Pokalon el pura argxento
sxi portas per magra man'.
La grandaj pacaj okuloj
rigardas Injeton en am'.
"Vi povra, juna fratino!"
sxi diras en zorga tim',
"jen profunda kaliko.
Vi malplenigu gxin.

Vi havos plej pezan sorton
portendan de homa id'.
Kion la nokto kasxas,
rivelu via vid'.
Tial kusxas perfidaj
kaptiloj cxe via pied',
sorcxontaj vian menson,
logontaj vin sia pred'.

Vi iros sombran vojon.
Atentu, atentu, fratin'!
Sed kiam vi elglitos,
apude vi trovos min.
Atentu, atentu, fratino!
Glita, tenebra la voj'.
Sed post la peza nokto
ekbrilos mateno en gxoj'."

Felicxa vekigxis Injeto,
etendis sin al fratin'.
Ekbrilis tra la vitro
l' unua matena glim'.
La kara beata fratino
forglitis en lum-silent'.
Suspiro forblovigxis
en frumatena vent'.

Dimancx-trankvilo

Frosto krakas
en muro-fend'.
Sun' briletas,
ekdormas jen,
kaj rugxon sur negxon sxutas.

Pendas nebul'
kvazaux frosta pont'
super glaciej',
sur cxiu mont';
sed la korto en vintra klar' mutas.

Per okulvitro
maljuna patrin'
legas en libro
cxe l' tablofin'
pensante pri fina vojagxo.

Cxe rugxa forno
gejunular'
pomtrancxojn fritas
dum macxa knar';
jen ege bongusta mangxajxo.

*

"Kio flusiblas ne silentante
en la sovagxej'?"
"La rojo flusiblas ne silentante
laux la longa fluej'."

"Kio hakante la tutan tagon
ecx ne spliton faligas?"
"Horlogx' tiktakas la tutan tagon
ecx dum vesperigxas."

"Cxambro plena de griza lan'
de neniu kaptebla?"
"La fumo estas tiu lan'
de neniu prenebla."

"Sentigxas sur mola kato-nazo
varma kaj ankaux frida.
Ne estas interne kaj ne ekstere,
tamen tegmentita?"

"Ne interne kaj ne ekstere,
varma kaj ankaux frida,
estas la klara fenestrovitro
cxie tegmentita."

"Ove ronda kaj ege longa
kiel pregxeja voj'?"
"Bul' de fadeno ronda estas
kaj longa kiel voj'."

"Pendas kvar, kaj iras kvar
kiam somere floradas.
Spektas urben du, montras du al nub'
kaj unu poste trotadas?"

"Bov