, eniris la amata Majstro. Malalta, timema,
kortusxita, kun frunto tre granda, rondaj okulvitroj, barbeto jam
griza. Cxio jam flugis aux svingigxis en aero, manoj, cxapoj,
tukoj, en duonhora aklamado. Kiam li levigxis post salutoj de l'
urbestro, la fervoro retondregis. Sed jam li ekparolis. Cxesis la
bruado. Cxiuj residigxis. Tra silento sonis liaj vortoj:

"Mi salutas vin, karaj samideanoj, fratoj kaj fratinoj el la
granda tutmonda homa familio, kiuj kunvenis el landoj proksimaj
kaj malproksimaj, el la plej diversaj regnoj de la mondo, por
frate premi al si reciproke la manojn, pro la nomo de granda
ideo, kiu cxiujn nin ligas. . . .

"Sankta estas por ni la hodiauxa tago. Modesta estas nia
kunveno; la mondo ekstera ne multe scias pri gxi, kaj la
vortoj, kiuj estas parolataj en nia kunveno, ne flugos
telegrafe al cxiuj urboj kaj urbetoj de la mondo; ne kunvenis
regnestroj nek ministroj por sxangxi la politikan karton de la
mondo; ne brilas luksaj vestoj kaj multego da imponantaj
ordenoj en nia salono, ne bruas pafilegoj cxirkaux la modesta
domo, en kiu ni trovigxas; sed tra la aero de nia salono flugas
misteraj sonoj, sonoj tre mallauxtaj, ne auxdeblaj por la
orelo, sed senteblaj por cxiu animo sentema: gxi estas la sonoj
de io granda, kio nun naskigxas. Tra la aero flugas misteraj
fantomoj; la okuloj ilin ne vidas, sed la animo ilin sentas:
ili estas imagoj de l' tempo estonta, de tempo tute nova. La
fantomoj flugos en la mondon, korpigxos kaj potencigxos, kaj
niaj filoj kaj nepoj ilin vidos, ilin sentos kaj gxuos . . .

"Ofte kunvenas personoj de malsamaj nacioj kaj komprenas unu la
alian; sed kia grandega diferenco estas inter ilia reciproka
komprenigxado kaj la nia! . . . Tie la membro de unu nacio
humiligxas antaux la membro de alia nacio, parolas lian
lingvon, hontigante la sian, balbutas kaj rugxigxas, kaj sentas
sin gxenata antaux sia kunparolanto, dum tiu cxi lasta sentas
sin forta kaj fiera; en nia kunveno ne ekzistas nacioj fortaj
kaj malfortaj, privilegiitaj kaj senprivilegiitaj, neniu
humiligxas, neniu sin gxenas; ni cxiuj staras sur fundamento
neuxtrala, ni cxiuj estas plene egalrajtaj; ni cxiuj sentas nin
kiel membroj de unu nacio, kiel membroj de unu familio; kaj la
unuan fojon en la homa historio ni, membroj de la plej malsamaj
popoloj, staras unu apud alia ne kiel fremduloj, ne kiel
konkurantoj, sed kiel fratoj, kiuj, ne altrudan