FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   >>  
iam pacon? Denova korektajxo montras krajone, kaj ecx tragedie, cxi tiujn vortojn per tremanta mano: "post la fino de la milito". La milito ne finis, sed lia vivo ja bona kaj pura. Cxiu spiro farigxis turmento. Li devis ne kusxigxi, nur sidi aux stari. La Rusa Revolucio, levigxinta sen mortigoj, donis al li novan esperon. Li amis la popolojn de l' vasta imperio. Cxu ili scios dauxre liberigxi interfrate kaj sensange, kiel komencite? Printempo venis. Li pensadis multe, kaj skribadis urgxe. Nova homaro devas organizigxi. . . . Sed kiom laciga nedormado! Kiom turmenta la deviga sidado! Kiom dolora la batado de l' koro! Ho, mia kor', ne batu maltrankvile, El mia brusto nun ne saltu for! Jam teni min ne povas mi facile, Ho, mia kor'! Ripozi, dormi ecx kelkajn minutojn! Unu tagon la kuracisto lin permesis momenton. Estis la 14-a de aprilo 1917. Li etendigxis sur kanapo. Al pordo la edzino akompanis la doktoron. Dume li sentis sin pli bone. Fine iom da ripozo, tiom sopirita! . . . Sed jam li eksufokigxis. Li volis voki. La vocxo haltis en lia gorgxo. Jen alkuris la edzino. Sxi helpis lin residi. Ve! jam cxesis bati tiu koro, batinta tiel forte por homaro. Jam venis la ripozo liberiga. Ho, mia kor'! Post longa laborado Cxu mi ne venkos en decida hor'? Suficxe! Trankviligxu de l' batado, Ho, mia kor'! En tago pluva, malhela, malvarma, la varsoviaj Esperantistoj akompanis la cxerkon al tombejo. Malgxoje kantis poeto Belmont: Ne venis Polujo kadavron honori De filo pollanda, de monda sagxul' . . . Ho kiel sangigxis en mi pola kor' . . . Malricxaj Hebreoj nur venis post cxerko Cxar mortis bonkora helpant' okulisto. Al tiu vasta rondo familia, kies delegitoj cxiujare lin aklamis en kongresoj, la landlimoj restis fermitaj. Nur kelkaj Poloj, Grabowski, Belmont, germana sxipestro Neubart, povis diri adiauxon en la nomo de tiu cxiulanda popolo, kiu lin amis kaj priploris en la tuta mondo. De registaro, neniu. Honorigo, nenia. Nur la amaso popola, la humila klientaro de l' hebrea kvartalo, en siaj laborvestoj. Multaj junuloj dankemaj. Multaj geviroj kortusxitaj. Kiel enterigo de Tolstoj inter cxirkauxaj vilagxanoj, gxi estis la plej alta, la plej tauxga simbolo. Efektive nur mortis la homo, la viro 57-jara, la malricxa okulisto. Sed la granda verko restis. Ankaux la inspiro el animo pura. Ne povas tio morti. Malaperos la registoj, malaperos la malgrandaj granduloj, kiuj lin igno
PREV.   NEXT  
|<   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   >>  



Top keywords:
restis
 

okulisto

 

mortis

 

homaro

 

Multaj

 
batado
 
ripozo
 

akompanis

 
edzino
 

Belmont


milito

 

delegitoj

 
cxiujare
 

krajone

 
bonkora
 

helpant

 
aklamis
 
montras
 

familia

 

kongresoj


sxipestro

 

germana

 

Neubart

 

Grabowski

 

korektajxo

 

landlimoj

 

fermitaj

 

Denova

 

kelkaj

 

cxerko


Malricxaj

 
malvarma
 

malhela

 

varsoviaj

 

Esperantistoj

 
tombejo
 

cxerkon

 
decida
 

Suficxe

 
Trankviligxu

Malgxoje
 

kantis

 
pollanda
 
sagxul
 

sangigxis

 

adiauxon

 
honori
 

tragedie

 
Polujo
 

kadavron