was, met zich zelf bezig en met
de lectuur van romans en andere boeken, die in de mode waren. Zij
liet zich alle boeken zenden, die in de door haar aangehouden
buitenlandsche tijdschriften met verlof vermeld werden, en wijdde
hare geheele opmerkzaamheid aan het lezen, zooals men dit slechts in
de eenzaamheid kent. Buitendien leerde zij alle zaken, waar Wronsky
belang bij had, uit zijn boeken en vakschriften kennen, zoodat hij zich
dikwijls tot haar wendde met vragen over landhuishoudkunde, bouwkunde
en zelfs over paardenteelt en sport. Hij bewonderde haar kennis en haar
geheugen. Ook voor den bouw van het ziekenhuis interesseerde zij zich,
en dat niet alleen, maar zij maakte zelf ook allerhande plannen en
liet de zaken daarnaar inrichten. Maar de voornaamste zorg voor haar
was toch zij zelf, dat zij voor Wronsky dierbaar mocht zijn, dat zij
hem alles vergoeden mocht, wat hij voor haar had verlaten. Wronsky
wist het te waardeeren, dat zij het zich tot levenstaak gesteld had
hem niet alleen te behagen, maar hem ook te dienen; toch werden hem
soms deze liefdenetten, waarmee zij hem zocht te omspannen, lastig:
hij wenschte soms, en met den tijd steeds vaker, niet zoozeer zich
er van te bevrijden, dan wel te beproeven, of zij zijn vrijheid ook
in den weg stonden. Waren op dezen immer sterker wordenden wensch
naar vrijheid niet telkens, wanneer hij eens naar de stad of naar
een wedren reed of zich naar een vergadering wilde begeven, hevige
scenes gevolgd en er aan voorafgegaan, dan zou Wronsky met zijn leven
volkomen tevreden geweest zijn. De rol, die hij zich nu gekozen had,
de rol van een rijk grondbezitter, waaruit de kern der Russische
aristocratie moest bestaan, was niet alleen geheel naar zijn smaak,
maar zij schonk hem, nadat hij ze nu een halfjaar gespeeld had, een
steeds grooter voldoening. En zijn arbeid, die hem steeds sterker
aantrok, had uitstekende gevolgen. Ondanks de kolossale sommen, die
hem het ziekenhuis, de machines en de onmiddellijk uit Zwitserland
gekomen koeien gekost hadden, was hij toch overtuigd, dat zij zijn
vermogen niet verminderd, maar vergroot hadden. Als het op geld
verdienen aankwam, b.v. bij het verkoopen van hout, koren en wol en
bij de landverpachting, was Wronsky zoo hard als steen en verstond
hij het gunstige gelegenheden af te wachten. Wat de zaken op dit en
zijn overige landgoederen betrof, hield hij zich aan de eenvoudigste
en niets risqueerende methode en was in alle kleinigheden hoog