nin. Ni, juristoj, efektive estas ne multe pli ol speguloj,
sinjoro Alfred; sed pleje konsiligxas kun ni koleremaj kaj
malpacemaj homoj, kiuj elrigardas ne tute bone; kaj estas propre
maljusto nin insulti, se ni montras al la homoj malafablajn
vizagxojn. Mi pensas", diris sinjoro Snitchey, "mi samtempe
esprimas ankaux la opinion de nia sinjoro Craggs."

"Sendube", diris Craggs.

"Kaj tial, se sinjoro Britain volos oferi al ni iom da inko",
diris sinjoro Snitchey, reprenante la paperojn ree en la manon,
"ni kiel eble pli baldaux subskribu, sigelu kaj transdonu, cxar
alie venos la vojagxa kalesxo antaux ol ni scios, kie ni estas".

Jugxante laux la eksterajxo, estis tre kredeble, ke la kalesxo
preterveturos antaux ol sinjoro Britain scios, kie li estas; cxar
li staris tute enprofundigita en pensojn kaj reciproke pesadis en
la kapo la argumentojn de la doktoro kontraux la argumentoj de la
advokatoj kaj la argumentojn de la advokatoj kontraux la
argumentoj de la doktoro kaj la argumentojn de la klientoj
kontraux la argumentoj de la ambaux kaj faris malfortajn provojn
meti en konsenton la fingringon kaj la kribrilon (io tute nova
por li) kun iu el la filozofioj konataj de li; per unu vorto li
rompadis al si la kapon kiel la plej granda filozofo per teorioj
kaj sistemoj. Sed Clemency, kiu estis lia bona genio -- kvankam
li havis nur tre malafablan opinion pri sxia prudento, cxar sxi
nur malofte zorgadis pri abstraktaj konsideradoj kaj cxiam estis
preta fari la gxustajxon en gxusta tempo -- dume venis kun la
inko kaj ankoraux plu faris al li utilan servon per tio, ke sxi
per pusxo de la kubuto vekis lin el lia distreco kaj tute lin
maldormigis.

Mi ne volas rakonti, kiel lin turmentis la timo, ofte renkontata
cxe homoj de lia stato, kiuj ne kutimis uzi la plumon -- la timo,
ke li ne povas subskribi per sia nomo dokumenton, skribitan ne de
li mem, sen elmeti sin al ia ankoraux ne konata dangxero aux
devontigi sin sen scio al pagado de grandegaj sumoj; mi ne
rakontos, kiel li alproksimigxis al la dokumentoj nur kun
protestoj kaj devigita de la doktoro kaj necese volis ilin
antauxe trarigardi antaux ol li subskribis (la artifika karaktero
de la skribajxo, ne parolante jam pri la juristaj esprimoj, estis
por li kiel io hxina) kaj turni la folion, por vidi, cxu sur la
dua pagxo ne estas skribita io dangxera; kaj kiel post la
subskribo de sia nomo li farigxis tute malfelicxa, kiel iu kiu
fordonis sian havon kaj siajn rajtojn.