i gxin faros -- sed Vi scias gxin pli bone; kial mi bezonas
disputi kun Vi?" diris Alfred ridante.

"Mi scias nenion de tia speco", respondis la doktoro. "Kion Vi
pensas pri tio cxi, Marion?"

Marion, ludante kun sia taso, sxajnis diri -- sed sxi gxin ne
diris -- ke sxi nenion havas kontraux tio ke li sxin forgesu, se
li nur povas. Grace alpremis la florantan vizagxon al sxiaj
vangoj kaj ridetis.

"Mi ne estis, mi esperas, tre maljusta administranto de la havo
konfidita al mi", parolis plu la doktoro; "sed en cxiu okazo mi
devas hodiaux forme esti liberigita kaj forigita de mia ofico;
kaj jen estas niaj bonaj amikoj Snitchey kaj Craggs kun tuta sako
plena je paperoj kaj kalkuloj kaj dokumentoj pri la havo, kiun mi
devas transdoni al Vi (mi volus, ke gxi estu pli granda, Alfred,
sed Vi devas farigxi granda homo kaj pligrandigi gxin), kaj je
alia malsagxajxo de tiu speco, kion oni devas subskribi, sigeli
kaj transdoni."

"Kaj legxe atesti, kiel la legxo ordonas", diris Snitchey,
forsxovante sian teleron kaj elprenante la paperojn, kiujn lia
kolego eletendis sur la tablo; "kaj cxar mi kaj Craggs kune kun
Vi, doktoro, estis kuratoroj de la havo, tial Viaj du servantoj
servos al ni kiel atestantoj. Cxu Vi scias legi, sinjorino
Newcome?"

"Mi ne estas edzinigita, sinjoro", diris Clemency.

"Ho, mi petas pardonon. Mi gxin kredas", diris Snitchey
ridetante, jxetante rigardon sur la strangan figuron. "Vi scias
legi?"

"Iom", respondis Clemency.

"La formulon edzigan matene kaj vespere, ne vere?" diris la
advokato sxercante.

"Ne", diris Clemency. "Tro malfacile. Mi legas nur la
fingringon."

"La fingringon!" ripetis Snitchey. "Kion gxi signifas?"

Clemency jesis per la kapo kaj diris: "kaj la kribrilon de
muskato".

"Sxi estas freneza! Ie por la lordo kanceliero!" diris Snitchey
kaj atente sxin rigardis.

"Se sxi havas ian proprajxon", aldonis Craggs.

Sed nun enmiksis sin Grace kaj komprenigis al ili ke sur la
ambaux parolataj objektoj sin trovas gravurita sentenco kaj ke
ili tiel prezentas la posxan bibliotekon de Clemency, kiu kun
libroj ne multe sin okupas.

"Ha, tiel, frauxlino Grace!" diris Snitchey. "Jes, jes. Ha, ha,
ha! mi pensis, ke tiu cxi bona knabino estas freneza. Sxi tute
tiel elrigardas", li diris por si mem, balancante la kapon. "Kaj
kio staras sur la fingringo, sinjorino Newcome?"

"Mi ne estas edzinigita, sinjoro", rimarkis Clemency.

"Aux Newcome. Cxu tiel estos bone?" diris la advo