rdeton en tiun belegan gxardenon. Tamen
sxi decidis atendi ankoraux kelkajn momentojn por sciigxi cxu sxi
malkreskos plue. Sxi sentis pri tio kelkan timon, "cxar"--diris
sxi--"povas okazi ke mi malkreskos gxis nulo, same kiel kandelo. Kian
aspekton mi havus en tiu okazo?" Kaj sxi penis imagi al si la aspekton
kiun kandelflamo havas post kiam oni estingis gxin!

Post iom da tempo, rimarkinte ke nenio plu okazas, sxi decidis tuj iri
en la gxardenon. Sed ho ve! alveninte al la pordo, sxi eltrovis ke
sxi ne havas la oran sxlosileton; kaj irinte returne al la tablo por
reposedi gxin, (jen alia eltrovo!) sxi tute ne povis atingi gxin. Vidi
gxin tra la vitro sxi povis tre bone, kaj penegis grimpi sur unu el la
tri piedoj; sed gxi estis tro glitiga; kaj fine, ellacigxinte per la
vana klopodado, la kompatinduleto sidigxis sur la planko kaj ekploris.

"Nu, do, tute ne utilas konduti tiamaniere," diris al si Alicio tre
severe. "Mi ordonas al vi tuj cxesi la ploron." Sxi havis la kutimon
sin tre bone konsili (sed tre malofte agis laux la konsilo!) kaj
kelkfoje riprocxis sin tiel forte, ke sxi efektive devis plori;
kaj sxi unu fojon punfrapis sin sur la vango pro la ofendo ke sxi
trompis sin dum iu vetludo kiun sxi ludis kontraux si mem. (Nia
Alicio ja estis neordinara infano kaj tre sxatis sxajnigi ke sxi
estas du personoj.) "Sed tiu sxajnigo ne utilus nun"--sxi malgxoje
ekpensis--"cxar ja restas da mi apenaux suficxe por fari ecx unu
respektindan personon!"

Baldaux tamen sxia rigardo falis sur vitran skatoleton, kiu kusxas sub
la tablo: malferminte gxin, sxi trovis interne tre malgrandan kukon,
sur kiu oni markis (per korintoj) la vortojn: "Mangxu Min."

"Nu," diris Alicio, "mi vin mangxos! Se vi igos min kreski, mi povos
atingi la sxlosilon; kaj, se male okazos, mi povos rampi sub la pordo.
Ambauxokaze mi enigxos la gxardenon, kaj se nur okazos _tio_, ne tre
gravas la kielo." Sekve sxi mangxis peceton de la kuko dirante al si
"Laux kiu direkto, laux kiu do?" kaj tenante la manon sur la verto por
palpe sciigxi cxu gxi plialtigxas aux male; kaj tre surprizis sxin
la konstato ke sxi restas konstante samalta. Kiam oni mangxas kukon,
tio ja okazas ordinare, sed Alicio jam tiom alkutimis atendi ke nenio
okazos krom la neordinara, ke estis por sxi tede kaj malinterese kiam
okazis nur ordinarajxoj. Do, por _ion_ okazigi, sxi laboradis per la
dentoj gxis de la kuko neniom restis.

CXAPITRO II