funde, nepre okazas _io_ stranga, do mi volas provi kian efikon
havos cxi tiu boteleto. Mi tre esperas ke gxi denove grandigos min,
cxar mi vere enuas esti tia malgrandajxeto kia nun mi estas."

Kaj tian efikon gxi fakte havis, efikon preskaux tujan; cxar antaux
ol sxi eltrinkis duonon de la enhavo, sxi sentis la kapon premata
kontraux la plafono, kaj devis klini la dorson por ke sxi ne rompu
al si la kolon. Si tuj demetis la boteleton dirante: "Suficxas! mi
esperas ke mi ne kreskos plu. Jam mi ne povas eliri tra la pordo. Ho,
mi tre volas ke mi ne tiom trinkis."

Ho, ve! Jam tro malfrue estis por voli tion. La kresko tute _ne_
cxesis, sed dauxradis gxis sxi devis stari sur la genuoj, kaj plu
dauxradis gxis ecx por tio mankis spaco. Sxi klopodis kusxi sur la
planko havante unu kubuton kontraux la pordo kaj la alian klinitan
cxirkaux la kapo. Sed ankoraux plu sxi kreskis, kaj--jen, sxia lasta
rimedo--sxi sxovis unu brakon el la fenestro kaj unu piedon en la
kamentubon, dirante:

"Nu, kio ajn okazos, jam nenion plu _mi_ povas fari. Kio al mi okazos?
Kio?" Tre felicxe por Alicio la sorcxboteleto jam plene efikis; sxi ne
plu kreskis, tamen sxia nuna amplekso estis por sxi tre malkomforta,
kaj cxar sxajne ekzistis nenia eblo iam eliri tiun cxambron, ni ne
miru ke sxi nun farigxis tre malgaja.

"Estis multe pli agrable en la hejmo," pensis la kompatindulo, "cxar
tie ne okazis ke oni cxiam alterne kreskis kaj malkreskis, kaj
cxirkaux-ordonigxis de musoj kaj kunikloj. Preskaux mi volas ke mi ne
estus enirinta tiun tuneleton; tamen, malgraux cxio, la cxitiea vivo
estas certe kurioza kaj interesa. Ho, mi tre miras _kio_ okazis al mi.
En la pasinto, kiam mi legis la fefabelojn, mi cxiam supozis ke en
la reala mondo tute ne okazas tiaj aferoj; sed jen mi mem trovas min
en la mezo de ia vera fefabelo! Oni devos, oni certege devos, verki
libron pri mi. Mi mem verkos gxin, tuj kiam mi estos plenkreskinta.
Sed mi ja estas plene kreskinta jam nun"--diris sxi per malgaja vocxo
"almenaux tie cxi ne estas spaco por kreski plu. Cxu sekvas do (pensis
sxi) ke mi neniam farigxos pli _agxa_ ol nun? Tio ja estus unuflanke
tre agrabla: neniam farigxi maljunulino! Sed aliflanke, devi cxiam
lerni la lecionojn, ho, mi ne sxatus _tion_!"

"Vi stulta Alicio," sxi respondis al si, "Kiel vi povus lerni
lecionojn _tie cxi_? Apenaux estas spaco por _vi_, kie do lokigxus
lernolibroj?" Kaj tiamaniere sxi dauxrigis la konversacion, diskutante
kaj argum