oj pendantaj post sxi. Sed plej ofte kiam
sxi jam bone rektigis la kolon, kaj estis preta frapi per gxia
kapo la erinacon, gxi persistis cxirkauxtordi sin kaj rigardi en
sxian vizagxon kun ridinde konfuzita mieno. Cxe cxiu revido de tiu
konfuzita birdvizagxo sxi ne povis ne ekridegi; ankaux, kiam sxi
sukcesis malsuprenigi la kapon, kaj denove volis fari la frapon, jen
la erinaco, malvolvinte sin dum sxi penis mastrumi la birdon, jam
rampas for. Krom cxio cxi, en la direkto kien sxi volas frapsendi la
erinacon, plej ofte malhelpis la tre onda grundsurfaco; kaj fine la
arkoj ofte rektigis sin kaj marsxis for por alparoli aliajn arkojn.
Alicio baldaux konvinkigxis ke la kroketludo, kiel oni ludas gxin cxe
la Kera Damo, estas tre malfacila.

La partoprenantoj, ne atendante la vicon, ludis cxiuj samtempe. Oni
cxiam diskutadis, kies estas la diversaj erinacoj; oni malpacis,
kaj ecx batalis por posedi ilin. Post ne longa tempo, la Damo tute
furiozigxis, cxirkaux marsxegante kaj kriegante cxiuminute, "Oni
senkapigu lin, oni senkapigu sxin!"

Tio estis por Alicio tre maltrankviliga. Estas vero, ke gxis nun sxi
ne havis disputon kun la Damo, sed sxi tre bone sciis ke tio facile
povas okazi, "kaj se mi ofendos sxin," pensis sxi, "kio okazos al mi?
Tie cxi oni tiel ofte ordonas senkapigojn, ke mirinde estas ke ecx unu
individuo restas vivanta."

"Sxi cxirkauxrigardis, sercxante rimedojn por forkuri," kaj dubante
cxu sxi povos retiri sin nerimarkite. Dum tiu cxirkauxrigardado sxi
rimarkis strangan aperon en la aero. Unue sxi ne povis imagi kio gxi
estas; sed observinte gxin kelke da momentoj, sxi konstatis ke gxi
estas grimaco. "Do, la _Cxesxsxa_ Kato venas," sxi konkludis, "nun mi
havos kunparolanton."

"Cxu vi bone progresas en la ludo?" diris la Kato, kiam aperis nur
la busxo kaj la cetera parolilaro. Tuj kiam aperis la okuloj, Alicio
amike salutis. "Sed ne utilas alparoli gxin," pensis sxi, "gxis la
oreloj aperos, aux almenaux unu el ili."

Post unu minuto jam aperis la tuta kapo. Alicio demetis sian
fenikopteron, kaj komencis doni plenan raporton pri la ludado,
gxojante, ke nun sxi havas atentan auxskultanton. La Kato sxajne
opiniis, ke jam estas videbla suficxe da lia korpo, kaj li aperigis
nenion plu.

"Laux mi, oni ludas tre maljuste," diris Alicio per iom plenda vocxo,
"kaj cxiuj tiel lauxte malpacas, ke mi ne povas auxdi mian propran
vocxon; oni ne havas definitivajn regulojn, aux se ekzistas tiaj, oni
ne atentas