alpravas," intermetis la Cxapelisto. "Cxu vi ne devis
diri ke vi ne povus preni _malpli_? Tre facile ja estas preni pli ol
neniom."
"Neniu petis _vian_ opinion," diris Alicio indignante.
"Ho, ho!" triumfe kriis la Cxapelisto. "Kiu _nun_ rompas la regulon
pri personajxoj?"
Al tio Alicio ne povis trovi tauxgan respondon. Sekve sxi servis al
si teon kaj buterpanon, kaj poste turnis sin denove al la Gliro kaj
ripetis la demandon:
"Pro kio ili logxis en la putfundo?"
Jam la duan fojon la Gliro bezonis duminutan konsideradon; fine li
diris: "La puto estis melasa puto."
"Neeble, ne ekzistas tiajxo," Alicio komencis tre indigne. Sed la
Cxapelisto kaj la Martleporo ambaux sible admonis sxin per SX--!
SX--! kaj la Gliro mem per ofendita vocxo minacis sxin, dirante:
"Se vi ne kapablas konduti gxentile, vi devas mem fini la fabelon."
"Ho, volu dauxrigi, mi petegas," Alicio ekkriis. "Mi ne ree
interrompos vin; eble ekzistas _unu_."
"Vi kredas ke nur unu?" la Gliro indigne ekkriis. Tamen li konsentis
dauxrigi.
"Do, tiuj tri fratinetoj--ili ja lernis la desegnarton--"
"Kion ili desegnis?" diris Alicio, jam forgesinte sian promeson.
Cxi tiun fojon ecx ne unu momenton la Gliro konsideris.
"Melason," li diris.
--"Mi bezonas puran tason," interrompis la Cxapelisto. "Ni cxiuj movu
nin maldekstren je unu sidloko."
Li movis sin laux la diro; lin sekvis la Gliro, kaj la Martleporo
translokigis sin en la segxon de la Gliro. Alicio, ne tre volonte,
prenis la antauxan lokon de la Martleporo. El la sxangxoj ja
profitis nur la Cxapelisto, kaj cxar la Martleporo jxus antaux la
translokigxo renversis la laktokrucxon en sian teleron, Alicio certe
malprofitis.--
Cxar sxi ne volis reofendi la Gliron, sxi komencis tre singarde:
"Mi ne komprenas. De kie ili desegnis[11] la melason?"
"Oni povas cxerpi[12] akvon el akvoputo," la Cxapelisto klarigis, "do
egalfacile estas cxerpi (t.e. desegni) melason el melasoputo, cxu ne?
vi malklera bubineto?"
Alicio pro lia malgxentileco tute ne atentis la Cxapeliston: al la
Gliro sxi diris:--
"Sed ili ja vivis en la puto."
"Vivis en la puto? Certege! Sed _vi, vi sen la puto_ ja malsukcesus
desegni la melason el gxi!" La Gliro, dirante tion, tre longigis la
vokalojn, kaj iom kunligis apartajn vortojn laux la parolmaniero de
kelkaj angloj kiuj eklernis la lingvon en tre malmoderna epoko.
Alicio tiel konfuzigxis per tiu respondo ke, dum kelka tempo, sxi
lasis al la Gliro
|