is diri 'Mi unufojon gustumis--' sed rapide haltigis sin kaj
diris anstatauxe 'Mi neniam')--do vi ecx ne povas imagi, kia rava
afero estas la Omara Kvadrilo."

"Mi devas konfesi ke ne," diris Alicio. "Kiaspeca gxi estas?"

"Nu," la Grifo respondis, "oni komence formigxas en unu rangon laux la
marbordo--"

"En du rangojn," interrompis la Falsa Kelonio, "da fokoj, kelonioj,
k.c. Poste, kiam oni formovis cxiujn meduzojn--"

--"Kio ordinare konsumas multe da tempo," intermetis la Grifo.

--"Oni du fojojn antauxen iras--"

--"cxiu kun sia kundancanta omaro,"--ree interrompis la Grifo.

--"Kompreneble," konsentis la Falsa Kelonio--"du fojojn antauxen
iras, turnigxas kun la kunulo--"

--"Sxangxas la kunulon kaj reiras samvice," diris la Grifo.

--"Poste," la Falsa Kelonio rekomencis, "oni ja jxetas la--"

--"la omarojn," ekkriis ekscitite la Grifo, kaj saltis en la aeron.

--"Kiel eble plej malproksimen en la maron--"

--"Nagxsekvas ilin," la Grifo kriis, ankoraux pli ekscitite.

--"Renversas sin en la maro--" dirante tion ecx la Falsa Kelonio
saltis furioze sur la piedpintoj.

--"Denove sxangxas la kunulon--" Cxi tiun fojon la Grifo tiel forte
kriegis, ke sxajnis al Alicio ke sxiaj oreloj krevas.

--"Renagxas al tero, kaj--jen la fino de l' unua movado," diris la
Falsa Kelonio. En tiu momento li subite mallauxtigis la vocxon, kaj
ambaux bestoj kiuj jxus freneze cxirkauxsaltis, ree sidigxis, kaj
rigardis Alicion trankvile kaj tre melankolie.

"Gxi nepre estus tre plezuriga danco por alrigardi," diris Alicio.

"Cxu vi volus vidi iometon da gxi?" demandis la Falsa Kelonio.

"Ho, mi tre sxatus gxin," respondis Alicio.

"Ni do tradancu kune la unuan parton," diris la Falsa Kelonio al la
Grifo, "la omarojn ni ja povos imagi. Kiu el ni kantos la muzikon?"

"Ho, _vi_ kantu," diris la Grifo, "cxar mi forgesis la vortojn."

Ili do komencis danci cxirkaux Alicio. Ne malofte, pro tro apudaj
pasxoj, ili piedpremis al sxi la piedfingrojn. Ambaux markis la
taktojn svingante la dekstran antauxpiedajxon; kaj tre malrapide, tre
triste la Falsa Kelonio kantis:--

_"Ho, Limak', vi plirapidu!" la merlango plende gxemas;
"Cxar fokeno post ni sekvas, kaj la voston al mi premas!
Kelonioj kaj omaroj je fervoro cxiuj bolas,
Kaj atendas vin sur sablo! Cxu vi ankaux danci volas?
Vi konsentas, cxu ne vere? Vi konsentas partopreni?
Vi konsentas. Cxu ne vere? Ho, konsentu partopreni._