i.

ELVSTED
(konfuzita) Pri tio sama!

HEDDA
Jes, gxuste pri tio.

ELVSTED
(timigita) Tamen ne _estas_ pli, sinjorino Tesman! Vere ne pli!

HEDDA
Efektive estas. Estas konsiderinde pli. Tiom mi ja komprenas. Jen
venu, -- kaj ni eksidu konfideme kune.

(Sxi devigas _sinjorinon Elvsted_ eksidi sur la apogsegxon apud la
forno, kaj mem sidigas sin sur unu el la taburetoj.)

ELVSTED
(timema, rigardas sian horlogxon) Sed kara, bona Sinjorino --. Mi
vere intencis nun foriri.

HEDDA
Ho, ne tiom urgxas. -- Nu? Rakontu al mi iom kiel vi fartas en via
hejmo.

ELVSTED
Ho, estas gxuste _tio_, kion mi plej malvolonte tusxu.

HEDDA
Sed al mi, kara --? Bona Dio, ni estis ja kune en la instituto.

ELVSTED
Jes, sed vi estis en klaso super mi. Ho, kiom mi tiam vin timis!

HEDDA
Vi min timis?

ELVSTED
Jes, mi estis ege timema. Cxar kiam ni renkontigxis en la sxtuparo,
vi kutimis tauxzi miajn harojn.

HEDDA
Ne, cxu mi _tion_ faris?

ELVSTED
Jes, kaj iam vi diris, ke vi volis per fajro senharigi min.

HEDDA
Ho, tio estis ja nur babilacxo, vi komprenu.

ELVSTED
Jes, sed tiam mi estis ja tiom stulta. -- Kaj poste almenaux -- ni
disigxis -- foren disigxis unu de la alia. Niaj rondoj estis ja ege
malsimilaj.

HEDDA
Nu, do ni denove alproksimigxu. Auxskultu nun! En la instituto ni
intimigxis kaj antauxnomis unu la alian --

ELVSTED
Ne, en tio vi certe eraras.

HEDDA
Ho ne, certe ne! Mi memoras tute klare. Kaj tial ni estu koramikinoj,
nun kiel antauxe. (proksimigxas sur la tabureto) Jen! (kisas sxin
sur la vangon) Nun ni estu amikinoj kaj vi nomas min Hedda.

ELVSTED
(premas kaj frapetas sxiajn manojn) Ho, tiom da boneco kaj afableco
--! Al tio mi tute ne estas kutimigxinta.

HEDDA
Nu, nu, nu! Kaj mi estas via amikino, kiel antauxe, kaj nomas vin
mia kara Tora.

ELVSTED
Tea mi nomigxas.

HEDDA
Jes gxuste. Kompreneble. Tea mi dirus. (rigardas sxin kompateme) Do
vi ne kutimigxis al boneco kaj afableco, vi, Tea? En via propra
hejmo?

ELVSTED
Ho, se mi vere havus hejmon! Sed mi neniun havas. Mi neniam havis.

HEDDA
(iom rigardas sxin) Mi komprenetis, ke estus io tia.

ELVSTED
(rigardas antauxen senhelpe) Jes, -- jes, -- jes.

HEDDA
Mi ne certe memoras nun. Sed cxu ne estis unue kiel mastrumistino, ke
vi venis tien norde al la notario?

ELVSTED
Vere mi estus guvernistino. Sed lia edzino -- la tiama, -- sxi estis
malsaneca, -- kaj plej ofte kusxis en lito. Jen, mi devis ankaux
sxargxi min p