ojo hejmen. Ni ekiris, -- la lastaj de ni, -- samtempe. Kaj
Brack ankaux kuniris por spiri fresxan aeron. Kaj jen, vidu, ni
decidis akompani Ejlert hejmen. Jes, cxar li estis ja vere
supersxargxita!

HEDDA
Do li estis.

TESMAN
Sed nun vi auxdu la plej rimarkindan, Hedda! Aux la bedauxrindan mi
estus prefere dirinta. Ho, -- mi preskaux hontas -- pro Ejlert --
tion rakonti --

HEDDA
Jen do --?

TESMAN
Nu, dum ni tiel iris lauxvoje, vidu, jen mi hazarde iom
malantauxigxis. Nur kelkajn minutojn, -- jen imagu!

HEDDA
Jes, ja, Dio, sed --?

TESMAN
Kaj kiam mi rapidas post la aliajn, jen, cxu vi scias, kion mi trovas
cxe la vojrando? Cxu?

HEDDA
Ne, kiel mi povus tion scii!

TESMAN
Nepre ne tion al iu ajn diru, Hedda. Atentu bone! Promesu al mi pro
Ejlert. (tiras paketon en papervolvajxo el la posxo de la mantelo)
Jen, imagu, -- tion cxi mi trovis.

HEDDA
Cxu ne estas la paketo, kiun li kunportis cxi tien hieraux?

TESMAN
Jes, gxuste, estas lia valora, unika manuskripto! Kaj tiun li tie
promenante perdis -- sen tion rimarki. Jen nur imagu, Hedda! Kiom
bedauxrinde --

HEDDA
Sed kial do vi ne tuj redonis al li la paketon?

TESMAN
Ne, tion mi ne kuragxis -- pro lia tiama stato --

HEDDA
Cxu vi ecx ne diris al iuj el la aliaj, ke vi gxin trovis?

TESMAN
Ho, tute ne. Kompreneble ke tion mi ne volis fari respekte al Ejlert.

HEDDA
Do estas neniu, kiu scias, ke vi havas la manuskripton de Ejlert
Lovborg?

TESMAN
Ne, kaj tion ankaux neniu sciu.

HEDDA
Kaj poste, pri kio vi kun li interparolis?

TESMAN
Mi ne plu havis sxancon kun li paroli. Cxar kiam ni venis en la
stratojn, tiam li kaj du aux tri aliaj tute malaperis por ni. Jen
imagu!

HEDDA
Nu? Ili do akompanis lin hejmen.

TESMAN
Jes, aspekte ili tion faris. Kaj ankaux Brack foriris.

HEDDA
Kaj kien vi poste stumblis?

TESMAN
Jen, mi kaj kelkaj el la aliaj, ni akompanis unu el la vivecaj uloj,
kaj trinkis matenkafon tie cxe li. Aux pli gxuste nomi gxin
noktokafo. Cxu? Sed kiam mi nun estos iom ripozinta -- kaj kiam mi
opinios ke Ejlert, la kompatindulo, satdormis, tiam mi devos iri al
li kun tio cxi.

HEDDA
(etendas la manon por la paketo) Ne, -- ne transdonu gxin! Ne tuj,
mi diras. Lasu min legi gxin unue.

TESMAN
Ne, kara, bona Hedda, je Dio, tion mi ne kuragxas.

HEDDA
Vi ne kuragxas?

TESMAN
Ne, -- cxar vi bone povas imagi, kiom malespera li farigxos, kiam li
vekigxas, kaj mankas al li la manuskripto. Cxar sciu ke li