skribebla felicxo, ke sxi ankoraux fojon revidis Jorgen. Kaj
povis al li diri la finan adiauxon. -- Cxu eble li ankoraux ne
hejmenvenis?

HEDDA
Ne. Li skribis, ke mi ne atendu lin tiom frue. Sed bonvolu eksidi.

FRAUxLINO TESMAN
Ne dankon, kara -- benita Hedda. Mi vere emus. Sed mi ne havas
suficxe da tempo. Nun mi devas prizorgi sxin kaj beligi tiel kiel mi
povas. Vere bela sxi venu en sian tombon.

HEDDA
Cxu ne mi povas pri io helpi?

FRAUxLINO TESMAN
Ho, ne pensu pri tio! Tiajn aferojn Hedda ne devas tusxi per siaj
manoj. Kaj ankaux ne al ili ligi siajn pensojn. Almenaux ne dum tiu
cxi tempo, certe ne.

HEDDA
Ho, la pensoj, -- ili ne lasas sin tiel regi --

FRAUxLINO TESMAN
(dauxrigante) Ja, bona Dio, tiel farigxas en tiu cxi mondo. Hejme
cxe mi ni nun kudros lintolon por Rina. Kaj mi opinias ke ankaux cxe
vi oni baldaux kudros. Sed tio estos de alia speco, tio, -- dankon al
Dio!

(_Jorgen Tesman_ envenas de la antauxcxambro.)

HEDDA
Nu, estas bone ke vi fine revenas.

TESMAN
Cxu vi estas cxi tie, onklino Julle? Cxe Hedda? Jen imagu!

FRAUxLINO TESMAN
Mi jxus intencis foriri, mia kara knabo. Nu, cxu vi sukcesis fari
cxion, kion vi promesis al mi?

TESMAN
Ne, mi vere timas, ke mi forgesis la duonon. Mi devas denove enkuri
cxe vi morgaux. Cxar hodiaux mia kapo estas kvazaux konfuzita. Mi ne
povas kunteni la pensojn.

FRAUxLINO TESMAN
Sed kara Jorgen, vi ne devas reagi tiel.

TESMAN
Do? Kiel do, vi opinias?

FRAUxLINO TESMAN
Vi devas ami la funebron. Esti gxoja pro tio kio okazis. Kia mi
estas.

TESMAN
Ho jes, jes. Vi pensas pri Rina, cxu?

HEDDA
Farigxos solece por vi nun, frauxlino Tesman.

FRAUxLINO TESMAN
La unuajn tagojn, jes. Sed ne dauxros longe, espereble. Mi intencas,
ke la cxambreto de karmemora Rina ne restu malplena.

TESMAN
Nu? Kiun vi volas, ke enlogxigxu? Cxu?

FRAUxLINO TESMAN
Nu, trovigxas cxiam iu aux alia malsana kompatindulino, kiu bezonas
zorgadon kaj flegon, bedauxrinde.

HEDDA
Cxu vi vere ankorauxfoje volas preni sur vin tian krucon?

FRAUxLINO TESMAN
Krucon! Dio pardonu vin, infano, -- ne estis ja kruco por mi.

HEDDA
Sed se nun venus fremda homo kaj --

FRAUxLINO TESMAN
Ho, kun malsanaj homoj oni baldaux amikigxas. Kaj mi ja vere bezonas
iun por kiu vivi, ankaux mi. Nu, dankon al Dio, -- en via domo eblus
ankaux okazi io aux alia por laborigi la manojn de maljuna onklino.

HEDDA
Ho, ne parolu pri niaj aferoj.

TESMAN
Jes, imagu kiom bonege ni