havi tiun ideon? Kiel tia koncepto obsedis vin? Respondu al mi pri
tio. Cxu?

HEDDA
(subpremas preskaux nerimarkeblan rideton) Mi tion faris por vi,
Jorgen.

TESMAN
Por mi!

HEDDA
Kiam vi revenis hejmen cxi-matene kaj rakontis, ke li legis por vi --

TESMAN
Jes, jes, kaj kio jen?

HEDDA
Tiam vi konfesis, ke vi enviis al li lian verkon.

TESMAN
Ho Dio, ne prenu tion lauxlitere --.

HEDDA
Tamen. Mi ne povis toleri la penson, ke iu alia superombru vin.

TESMAN
(kun ekkrio inter dubo kaj gxojo) Hedda, -- ho, cxu estas vero, kion
vi diras! -- Tamen, -- tamen -- tiel mi neniam antauxe spertis vian
amon. Jen imagu!

HEDDA
Nu, do estas plej bone ke vi eksciu -- ke gxuste en tiu cxi tempo --
(impete, interrompante) Ne, ne, -- vi povas pridemandi cxe onklino
Julle. Kaj certe sxi donos al vi informon.

TESMAN
Ho, mi preskaux kredas ke mi komprenas vin, Hedda! (kunfrapas la
manojn) Eja, bona Dio, vi --, cxu tio estus ebla! Cxu?

HEDDA
Ne kriu tiel. La servistino povus auxdi vin.

TESMAN
(ridante en senrega gxojo) La servistino! Ne, nun vi estas vere
amuzega, Hedda! La servistino, -- tiu estas ja Berte, tiu! Mi mem
iros tion rakonti al Berte.

HEDDA
(premegas la manojn kiel en malespero) Ho, mi krevos, -- mi krevos
en cxio cxi!

TESMAN
En kio do, Hedda? Cxu?

HEDDA
(malvarme, sinrege) En cxio tio -- ridinda, -- Jorgen.

TESMAN
Ridinda? Ke mi estas tiom gxojega. Sed tamen --. Eble ne estas sagxe,
ke mi ion diru al Berte.

HEDDA
Ho ja, -- kial ne ankaux tio?

TESMAN
Ne, ne, ankoraux ne. Sed onklino Julle nepre devas tion scii. Kaj
ankaux _tio_ ke vi komencis nomi min Jorgen! Jen imagu. Ho, onklino
Julle, sxi farigxos ege gxoja, -- ege gxoja!

HEDDA
Kiam sxi auxdos ke mi forbruligis la paperojn de Ejlert Lovborg --
por vi?

TESMAN
Ne, jen vere! Tion pri la paperoj, tion kompreneble neniu devas
ekscii. Sed ke vi forbruligas por mi, Hedda, -- en tiu scio vere
ankaux onklino Julle partoprenu! Cetere mi sxatus scii, mi, cxu tia
sinteno estas kutima cxe junaj edzinoj? Cxu?

HEDDA
Vi devas demandi al onklino Julle ankaux pri _tio_, mi opinias.

TESMAN
Jes, tion mi certe okaze faros. (denove aspektas maltrankvile kaj
hezitante) Tamen, -- tamen, la manuskripto? Bona Dio, estas ja tamen
terure pensi pri la kompatinda Ejlert.

(_Sinjorino Elvsted_, vestita kiel je la unua vizito, kun cxapelo kaj
supervestoj, envenas tra la pordo de la antauxcxambro.)

ELVSTED
(salutas rapide kaj diras eksciti