aj rigardas tien) La
triangulo formata.

HEDDA
(mallauxte) Kaj jen la trajno pluen veturas.

(_Jorgen Tesman_, en griza promenadkostumo kaj kun mola felta
cxapelo, envenas tra la antauxcxambro. Li havas plurajn nebinditajn
librojn sub la brako kaj en la posxoj.)

TESMAN
(iras al la tablo apud la sofo en la angulo) Puf, -- vere estis
varme kuntiri, -- cxion cxi. (demetas la librojn) Mi ecx sxvitas,
Hedda. Jen, jen, -- vi jam alvenis, kara Asesoro? Cxu? Tion Berte ne
menciis.

BRACK
(ekstaras) Mi iris tra la gxardeno.

HEDDA
Kiajn librojn vi kunportas?

TESMAN
(staras foliumante) Estas novaj sciencfakaj verkoj, kiujn mi nepre
devas havi.

HEDDA
Fakaj verkoj?

BRACK
Aha, estas fakaj verkoj, sinjorino Tesman.

(_Brack_ kaj _Hedda_ intersxangxas kompreneman rideton.)

HEDDA
Cxu vi bezonas ankoraux pli da fakaj verkoj?

TESMAN
Jes, kara Hedda, el tiuj oni neniam ekhavas tro. Oni devas ja
orientigxi pri kio estas verkita kaj presita.

HEDDA
Nu ja, versxajne oni tion devas.

TESMAN
(sercxas inter la libroj) Kaj, rigardu, -- jen mi kaptis ankaux la
novan libron de Ejlert Lovborg. (gxin etendante) Cxu vi eble emus
gxin rigardi, Hedda? Cxu?

HEDDA
Ne, multan dankon. Aux -- jes, eble poste.

TESMAN
Mi gxin iom foliumis dumvoje.

BRACK
Nu, kion do vi opinias -- kiel fakulo?

TESMAN
Mi trovas, ke estas strange kiom atenteme li sin esprimas. Tiel li
neniam skribis antauxe. (kolektas la librojn) Sed nun mi volas
enporti cxion cxi. Estos plezuro foliume trancxi --! Kaj jen mi
ankaux devas sxangxi vestajxojn. (al _Brack_) Cxar ni ja ne bezonas
tuj foriri? Cxu?

BRACK
Kompreneble ne, -- ne urgxas ankoraux dum longe.

TESMAN
Do mi permesas al mi iom da tempo. (eliras kun la libroj, sed haltas
en la pordaperturo kaj turnas sin) Jen, mi memoras, Hedda, --
onklino Julle ne vizitos vin cxivespere.

HEDDA
Cxu ne? Cxu estas la epizodo kun la cxapelo, kiu malhelpas?

TESMAN
Ho, tute ne. Kial vi pensas tiel pri onklino Julle? Imagu --! Sed
onklino Rina estas tiom malsana, sciu.

HEDDA
Tia sxi ja cxiam estas.

TESMAN
Jes, sed hodiaux sxia malsano multe malbonigxis, la kompatindulino.

HEDDA
Do ja, estas konvene, ke la alia restas cxe sxi. Mi devas rezigni.

TESMAN
Kaj vi ne povas imagi, vi, kiom gxoja onklino Julle tamen estis, --
cxar vi tiom prosperis dum la vojagxo!

HEDDA
(duonlauxte, ekstaras) Ho, -- tiuj eternaj onklinoj!

TESMAN
Kion?

HEDDA
(iras al la vitra pordo) Nenion.

TE