kaj ecx _malgrauxnacia_, sed al ili mankas la
dezirata grado de modeco.

Temas do nek pri sinonimoj (laux PIV, "vorto havanta gxuste la
saman sencon kaj uzatecon kiel unu alia [vorto]" aux "vorto
esprimanta la saman ideon kiel alia vorto, sed ne uzata en la
sama cxirkauxteksto, kun la samaj nuancoj aux en cxiuj ties
sencoj") nek pri euxfemismoj ("uzo de nepreciza dirmaniero por
mildigi la krudecon de aparta vorto"), kiel kaze de la t.n.
_politike gxusta_ aux _politike korekta_ [2] esprimado. La novaj
vortoj distordas la pritraktatan koncepton kaj verdire _mildigas_
nur la kompreneblecon de la frazo. Cxi-sekve mi nomos ilin, laux
la nomo de ilia plej konata lancxinto kaj uzanto, silferismoj aux
silferonimoj.

Silferonimoj tamen ne estas senfunkciaj. La decido de foiristoj
bapti sin _rauxmismo_ jam dekomence montris la volon fari
distingon disde cxiuj aliaj. Ofte oni komparas la esperantistaron
kun sekto, cxar de ekstere multaj movadaj tradicioj aspektas tre
suspektinde. Nun oni permesu al mi nomi foirismon sekto, sed
sekto ene de Esperantujo, el vidpunkto ne ekstera, sed propra al
esperantistoj mem. Mi celas ne tiujn dangxerajn sektojn kiuj, per
kidnapado [*] de infanoj aux cerbolavado de siaj membroj, regule
plenigas pagxojn en la internacia jxurnalaro, sed la vorton
_sekto_ en la dua senco PIVa. Mi ne parolos pri _skismo_, cxar
foirismo gxis nun nek sukcesis dudividi la esperantistaron (kiel
Ido siatempe) nek naskigxis el frakcio disigxinta, ekzemple, elde
UEA aux alia internacia organizo.

(Parenteze: kiam, antaux du-tri jaroj, iu Thomas Hamilton
mortpafis dekkelkon da infanoj en ilia lerneja gimnastejo en
Dunblane, Skotujo, mia angla amiko Matthew Perret provis inciti
min dirante, ke Hamilton membris en la loka E-grupo; temis pri
blago, sed ja versxajna. Mi same ne mirus, se la anoj de la sekto
Cxiela Pordo, mortigintaj sin pasintjare en Usono por aligxi al
la kometo Hale Bopp, estintus esperantistoj. Necesas nur
pacienci, gxis frenezulo el la verda tendaro mortigos sin aux iun
alian, grave kontribuante al la propagando de nia afero).

Fakte, la komparo kun religiigxantaj sektoj (cxi-kaze en la unua
senco PIVa) montrigxas fruktodona analizilo. Ni do plu metaforu.
Jen ni vidas grupon de memproklamitaj herezuloj aux parolantoj de
la vero. Ili diskonigas manifeston. Tuj sekve ili sin rebaptas
kaj samtempe metas distingan baron per starigo de sxiboleta
lingvajxo. Per tio komencigxas la instituciigxo de l' deviaci