lo. Super la tablo pendas lampo kun neklara, laktokolora, vitra
kupolo. -- Cxirkauxe en la salono estas multaj florbukedoj metitaj en
vazojn. Aliaj kusxas sur la tabloj. Sur la plankoj de ambaux cxambroj
kusxas dikaj tapisxoj. -- Matena lumo. La suno brilas tra la vitra
pordo.)
(_Frauxlino Juliane Tesman_, kun cxapelo kaj sunombrelo, envenas de
la antauxcxambro, akompanata de _Berte_, kiu portas bukedon,
cxirkauxvolvitan de papero. _Frauxlino Tesman_ estas bonaspekta kaj
bonanima sinjorino de proksimume 65 jaroj. Belete sed simple vestita
en griza promena vesto. _Berte_ estas iom agxa servistino kun
ordinara kampara aspekto.)
FRAUxLINO TESMAN
(haltas interne de la pordo, auxskultas kaj diras mallauxte) Vere mi
kredas, ke ili ankoraux ne ellitigxis.
BERTE
(same mallauxte) Estas ja kiel mi diris, frauxlino. Pensu, -- tiom
malfrue kiom la vaporsxipo alvenis en la nokto. Kaj jen poste! Dio
mia, -- kiom la juna sinjorino volis elpaki, antaux ol sin retiri por
ripozi.
FRAUxLINO TESMAN
Jes, ja, -- lasu ilin nur bone ripozi. Sed fresxan matenan aeron ili
almenaux havu enen al si, kiam ili venos. (sxi iras al la vitra
pordo kaj tute malfermas gxin)
BERTE
(apud la tablo, iom konfuzita kun la bukedo en la mano) Honto al mi
se plu estas konvena loko. Mi opinias, ke mi metu gxin cxi tien,
frauxlino. (metas la bukedon antauxe sur la pianon)
FRAUxLINO TESMAN
Do nun vi havas novajn gemastrojn, mia kara Berte. Dio sciu, ke estis
por mi pli ol zorgoplene rezigni pri vi.
BERTE
(plorprete) Tamen pri mi, frauxlino! Kion mi diru? Mi, kiu dum tiom
da jaroj estis en la servo de la frauxlinoj.
FRAUxLINO TESMAN
Ni devas trankvile akcepti la staton. Vere estas nenio alia farebla.
Vidu, Jorgen _devas_ havi vin en la domo cxe si. Li devas. Vi ja
kutimigxis mastrumi por li ek de kiam li estis knabeto.
BERTE
Jes, sed tamen, frauxlino, mi tiom zorge pensas pri sxi, kiu kusxas
hejme. Kompatinda sxi, kiu mem estas tute senhelpa. Kaj jen kun la
nova servistino! Neniam en la mondo lernas sxi kontentigi al la
bezonoj de tiu malsana homo.
FRAUxLINO TESMAN
Nu, mi certe sukcesos instrui sxin al tio. Kaj la plimulton mi
kompreneble prenos sur min mem. Pro mia malfelicxa fratino vi ne
bezonas maltrankviligxi, mia kara Berte.
BERTE
Nu jes, sed estas ankaux alia afero, frauxlino. Mi multe timas, ke mi
ne povos suficxe kontentigi al la juna sinjorino.
FRAUxLINO TESMAN
Nu bona Dio, -- en la unua tempo eble okazos io tia.
BERT
|