-

MONSEN

Ne, cxagrenigxe --! Je Dio! Fore de tio!

LUNDESTAD

(dauxre al _Stensg[*a]rd_) Cxar ja tute ne estas mi persone; estas la
festenkomitato, kiu decidis --

MONSEN

Kompreneble. Al la festenkomitato decidi, kaj al ni obei --

LUNDESTAD

(kiel antauxe) Ni estas ja cxi tie sur la tereno de la cxambelano.
Li bonvole lasis al ni kaj la boskon kaj la gxardenon por cxi tiu
vespero; kaj tial ni opiniis --

STENSG[*A]RD

Ni sidas bonege cxi tie, sinjoro Lundestad, -- se ni nur povos sidi
negxenate, -- mi aludas la popolamason.

LUNDESTAD

(amike) Nu ja; do cxio estas ja bona. (iras al la fono)

ASLAKSEN

(el la tendo) Nun baldaux venos la servisto kun la vino. (eksidas)

MONSEN

Propra tablo; -- sub precipa superrigardo de la festen-komitato. Kaj
tio ecx en la libertago! Jen provo pri la tuta arangxo.

STENSG[*A]RD

Sed je Dio, vi bonaj decaj homoj, -- kial vi akceptas tiajxon?

MONSEN

Malnova heredita kutimacxo, sciu.

ASLAKSEN

Vi estas novulo cxi tie en la distrikto, sinjoro advokato Stensg[*a]rd.
Sed se vi iomete konus niajn lokajn rilatojn, tiam --

SERVISTO

(alportas cxampanon) Cxi tie mendigxis, -- cxu?

ASLAKSEN

Jes certe. Jen; enversxu!

SERVISTO

(versxas) Nu, estas ja je via konto, sinjoro Monsen?

MONSEN

Cxio; estu tute trankvila. (La _servisto_ foriras.)

MONSEN

(tostas kun _Stensg[*a]rd_) Nu, bonvenon inter ni, sinjoro advokato!
Gxojigas min precipe konatigxi kun vi, kaj mi devas diri, ke estas
honoro por la distrikto, ke tia viro kiel vi, eklogxas cxi tie. Ni
multe legis pri vi en la gazetoj, kaj de kant-kunvenoj kaj aliaj
kunvenoj. Sinjoro advokato Stensg[*a]rd, vi havas grandan paroltalenton,
kaj vi havas koron por la komuna bono. Ke vi nun vive kaj vigle
okupigxu en, -- hm, -- okupigxu en --

ASLAKSEN

La lokaj rilatoj.

MONSEN

Ho jes, la lokaj rilatoj. Toston por ili! (ili trinkas.)

STENSG[*A]RD

Pri vivo kaj vigleco ne mankos!

MONSEN

Brave! Auxdu! Kroman glason por tiu promeso!

STENSG[*A]RD

Ne; haltu; mi jam antauxe --

MONSEN

Ho, babilajxo! Kroman glason, mi diras; -- Estas promespokalo!

(Ili tostas kaj denove trinkas; dum la sekvo _Bastian_ fidele
plenigas la glasojn.)

MONSEN

Krome, -- cxar ni nun hazarde enpensigxis pri tiaj aferoj --, mi
devas diri, ke ne estas precipe la cxambelano, kiu premas cxion sub
la jugo. Ne, tiu kiu staras malantauxe kaj stiras la sledon, tiu
estas maljuna Lundestad, vi sciu!

STEN