lontaj arboj! Multo kaj multuloj estas nun
falontaj! Cxi tie aspektos kiel arbaro post ventego. Ho, estas
delikate, jeno!

FJELDBO

Sed diru al mi, sinjoro Hejre; kial gxi vere interesas vin?

DANIEL HEJRE

Interesas min? Mi ne estas iu interesprenanta viro, sinjoro doktoro!
Kiam mi gxojas, tio estas en la nomo de miaj kuncivitanoj. Cxi tie
kreigxos vivo, enhavo, materio! Por mi persone -- je Dio, por mi tio
povas esti sensignifa; mi diras, kiel la Granda Turko pri la
imperiestro de Auxstrujo kaj la regxo de Francio: Por mi estas
sensignife cxu la porko mangxas la hundon aux cxu la hundo mangxas la
porkon. (eliras en la fono dekstre)

LA AMASO

(en la tendo) Advokato Stensg[*a]rd vivu! Li vivu! Hura! Hura por la
Asocio de la junuloj! Vinon! Puncxon! Hoj; hoj! Bieron! Hura!

BASTIAN MONSEN

(el la tendo) Dio benu vin kaj cxiujn homojn! (kun plorsufokata
vocxo) Ho, doktoro, mi sentas min fortega cxi-vespere. Mi devas ion
fari!

FJELDBO

Ne faru ceremoniojn. Sed _kion_ volas vi fari?

BASTIAN MONSEN

Mi pensas, ke mi iru en la danc-salonon por drasxi kelkajn el miaj
amikoj. (elen malantaux la tendon)

(Stensg[*a]rd venas el la tendo, sen cxapelo kaj en forta ekscito.)

STENSG[*A]RD

Kara Fjeldbo, cxu estas vi?

FJELDBO

Je via servo, sinjoro popolestro! Nu, vi certe estas elektita --?

STENSG[*A]RD

Kompreneble; sed --

FJELDBO

Kaj kio sekvu poste el tio cxi? Kiuj postenoj de konfido en la
komunumo? Estro en la banko? Aux eble --?

STENSG[*A]RD

Ho, ne parolu al mi pri tiajxoj! Vi ankaux ne pensas tiel. Vi ne
estas tiel plata kaj malplena en la brusto, kiel vi deziras aspekti.

FJELDBO

Jen io por auxdi!

STENSG[*A]RD

Fjeldbo! Estu mia amiko kiel antauxe! Farigxis dezerte inter ni.
Estis tiom da malgxojigajxoj cxe vi, sxercemo, moko, kiuj forpusxis
min. Ho, estis do maljuste de mi! (cxirkauxbrakas lin) Ho, vi
eterna Dio, kiom felicxa mi estas!

FJELDBO

Ankaux vi! Ecx mi; ecx mi!

STENSG[*A]RD

Jes, cxu mi ne estus la plej fia fripono sur la tero, se tiu apogo de
beno ne faris min bona kaj brava? Per kio mi estas tion meritinta,
amiko? Kion mi, sentauxgulo, estas farinta, ke mi farigxis tiel
ricxigata?

FJELDBO

Jen mia mano! Cxi-vespere mi, je mia savo, sxatas vin!

STENSG[*A]RD

Dankon! Estu fidela kaj sincera. Mi estu. -- Cxu ne estas nedirebla
felicxo tiel povante entuziasmigi cxiujn, cxiujn el la amaso? Cxu oni
ne farigxu bona el dankemo? Kaj cxu oni ne devas a